Biała Masajka

Przeczytałam “Białą Masajkę” tylko dlatego, że poleciły mi ją koleżanki i niestety wymęczyłam się okropnie podczas czytania. Dziwię się autorce Corrinne Hofmann, że wydała książkę, która obnaża jej niedojrzałość, ignorancję i naiwność. Szwajcarka dosłownie wywróciła swoje życie do góry nogami - zawierając związek małżeński z Lketingą - tylko dlatego, że spodobał jej się wygląd wojownika masajskiego. Odniosłam wrażenie, że było jej naprawdę wszystko jedno, jaki byłby to mężczyzna – liczył się tylko jego egzotyczny strój (wspomina o nim na okrągło, to taka jej swego rodzaju mantra – jak on wygląda i jak inni na niego patrzą). Niestety całkowicie zignorowała wszystkie różniące ich czynniki, choćby to, że ciągle miała wątpliwości, czy dobrze rozumie ukochanego - jak sama przyznała: "(...) nasz angielski, pomieszany z masajskim oraz językiem gestów, jest nadal ubogi.”. O dziwo, Corinne zdziwił już sam fakt pojawienia się różnic kulturowych - miałam wrażenie, że po prostu, nie spodziewała się ich, oto przykład: “(...) Dowiaduję się, że prawie każdy wojownik ma przyjaciółkę, którą obdarowuje perłami (...). Mogą uprawiać wolną miłość, ale tylko do dnia poprzedzającego jej ślub. (...) Wstrząśnięta tym wszystkim, czego się dowiedziałam, stwierdzam, że to musi być straszne. „Dlaczego?” - pyta Lketinga. „To jest dla wszystkich normalne!”. (...) Powoli wzbiera we mnie zazdrość i pytam go, kiedy ostatni raz był u niej i gdzie w ogóle ona mieszka.”. Dlatego nie zdziwiło mnie zakończenie tej historii.
Naprawdę nie pojmuję, dlaczego ta książka odniosła taki sukces.

Przeczytałam “Białą Masajkę” tylko dlatego, że poleciły mi ją koleżanki i niestety wymęczyłam się okropnie podczas czytania. Dziwię się autorce Corrinne Hofmann, że wydała książkę, która obnaża jej niedojrzałość, ignorancję i naiwność. Szwajcarka dosłownie wywróciła swoje życie do góry nogami - zawierając związek małżeński z Lketingą - tylko dlatego, że spodobał jej się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka wciąga od pieszych stron. Czyta się z ciekawości co będzie dalej, a dalej dzieje się różnie. W sumie im dłuższy pobyt głównej bohaterki w Kenii ,tym gorzej.
Odsłania prawdę, która znamy już w sumie od dawna, że choćby skały defekowały,to nie da się połączyć świata ludzi białych ,ze światem czarnych. I nie chodzi o kolor skóry, czy kulturę, ale o mentalność...
Podziwiam ją za siłę charakteru, ze dała radę być tam tak długo w zdrowiu i w chorobie.
Polecam tą lekturę blisko życia i na faktach opartą.

Książka wciąga od pieszych stron. Czyta się z ciekawości co będzie dalej, a dalej dzieje się różnie. W sumie im dłuższy pobyt głównej bohaterki w Kenii ,tym gorzej.
Odsłania prawdę, która znamy już w sumie od dawna, że choćby skały defekowały,to nie da się połączyć świata ludzi białych ,ze światem czarnych. I nie chodzi o kolor skóry, czy kulturę, ale o mentalność......

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie uważam, żeby Corinne mogła nazwać się Masajką (nieważne, czy białą). Może i mieszkała przez jakiś czas w buszu, ale nie żyła tak, jak Samburu. Jeździła autem, nosiła europejskie ubrania, używała papieru toaletowego i pasty do zębów, przez większość czasu w Kenii spała na łóżku, a przede wszystkim miała tyle pieniędzy, że mogła pozwolić sobie praktycznie na wszystko.

Nie uważam, żeby Corinne mogła nazwać się Masajką (nieważne, czy białą). Może i mieszkała przez jakiś czas w buszu, ale nie żyła tak, jak Samburu. Jeździła autem, nosiła europejskie ubrania, używała papieru toaletowego i pasty do zębów, przez większość czasu w Kenii spała na łóżku, a przede wszystkim miała tyle pieniędzy, że mogła pozwolić sobie praktycznie na wszystko.

Pokaż mimo to

To nie jest typ literatury, w którym gustuję, jednak książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Mimo, że czytałam ją dawno, to wrażenie pozostało do dziś. Może dlatego, że pociągają mnie dalekie podróże, odmienne kultury, bardzo mi się podobała podróż do nieznanej części Afryki razem z główną bohaterką. Mimo, że uważam jej zachowanie za niedojrzałe, to decyzje, które podejmowała będąc białą w czarnym kraju bardzo mi imponowały. Razem z nią odkrywałam Afrykę. Podobały mi się opisy przyrody i zwyczajów Masajów. Książka napisana jest zwykłym, prostym jeżykiem, to reportaż, nie powieść. I tak jak w powieściach lubimy nieprawdopodobne historie, tak tu wrażenie robi to, że jest to historia prawdziwa. Bohaterka przeżywa historię życia, a my jesteśmy w tej niezwykłej opowieści razem  z nią. Polecam jako lekką lekturę na popołudnie, kiedy szaro za oknem, a my marzymy o podróży w nieznane. Dobra też na czytanie na leżaku nad basenem.  

To nie jest typ literatury, w którym gustuję, jednak książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Mimo, że czytałam ją dawno, to wrażenie pozostało do dziś. Może dlatego, że pociągają mnie dalekie podróże, odmienne kultury, bardzo mi się podobała podróż do nieznanej części Afryki razem z główną bohaterką. Mimo, że uważam jej zachowanie za niedojrzałe, to decyzje, które...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O czym jest - wiadomo.
Czytając miałam wrażenie, że pędzę. Tylko gdzie i po co?
Raczej nie sięgnę po kolejną część. Jak dla mnie ta historia została opisana do końca.

O czym jest - wiadomo.
Czytając miałam wrażenie, że pędzę. Tylko gdzie i po co?
Raczej nie sięgnę po kolejną część. Jak dla mnie ta historia została opisana do końca.

Pokaż mimo to

Cieszę się z że mogłam poznać bliżej zwyczaje i ogólne życie Masajów. Wiem że w książce głównie chodziło o życie autorki, Corinne, ale czuję trochę niedosytu na temat życia Masajów, chciałabym dowiedzieć się więcej na temat ich obrzędów, uroczystości, zwyczajów :)

Cieszę się z że mogłam poznać bliżej zwyczaje i ogólne życie Masajów. Wiem że w książce głównie chodziło o życie autorki, Corinne, ale czuję trochę niedosytu na temat życia Masajów, chciałabym dowiedzieć się więcej na temat ich obrzędów, uroczystości, zwyczajów :)

Pokaż mimo to

Relacja z czterech lat spędzonych w buszu. Oparta na faktach historia wielkiej miłości europejki do Masaja z Kenii, gdzie doświadczyła nieba i piekła. O przekraczaniu granic wytrzymałości fizycznej i duchowej. Nieustanna walka o przetrwanie.

Corinne i Marco para narzeczonych ze Szwajcarii, udaje się na urlop do gorącej Afryki. Zostawiają za sobą szarość dnia codziennego i postanawiają oddać się przygodzie. Corinne prowadzi w Szwajcarii własny sklep z tekstyliami, udało jej się wybić i odtąd całkiem dobrze sobie radzi. Zawsze miała dryg do interesu, głowę na karku i niejednokrotnie udawało jej się wykaraskać z niemałych kłopotów.

Odkąd tylko stopa dziewczyny dotknęła afrykańskiej ziemi była pewna, że to właśnie tu jest jej miejsce. Nosiła się z tym dziwnym uczuciem i dobrze się z tym czuła. Od pierwszej chwili zakochała się w tym dzikim kraju i nie miała pojęcia o tym, że nie tylko ziemię będzie kochać, ale że zakocha się w krajanie i to od pierwszego wejrzenia, dopiero wówczas poznawszy smak prawdziwego uczucia i pożądania.

Zobaczyła go na promie. Wracali z Markiem do hotelu. Siedział na balustradzie wsparty o laskę. Czerwoną chustą miał przepasane biodra. Całe mnóstwo ozdób,
długie czerwone włosy pomalowane ochrą zaplecione w warkoczyki. Z miejsca skradł serce dziewczynie. Zanim urlop dobiegnie końca, Corinne kierowana nagłym uczuciem zerwie z Markiem i postanowi zostać w Kenii na stałe. Pozamykawszy wszystkie bieżące sprawy w Szwajcarii, wbrew przestrogą ze strony rodziny i byłego partnera wyjeżdża.

Po niedługim czasie od przybycia na miejsce, Corinne zostaje zaproszona przez Lketingę do wioski w buszu. Wycieczka na tyle spodobała się młodej kobiecie, że postanawia się tam przenieść. Dopiero wtedy poznaje uroki życia w dziczy. Przygląda się ludziom, próbuje żyć jak oni, marzy o ślubie z Lketingą i wiąże swe plany z pobytem w Afryce. Zderza się z bezmyślną biurokracją, korupcją odgradzana barierą językową. Jako biała turystka niewiele jest w stanie załatwić. Nieustannie dają jej się we znaki różnice kulturowe. Jest to potężna przepaść, jednak nie poddaje się. Brnie dalej, a im dalej tym ciekawiej i niebezpieczniej.

Piękna egzotyczna opowieść o przetrwaniu i sile miłości. Corinne doświadcza u boku Lketingi wiele szczęścia lecz także i bólu. Różnice charakterów w sposobie życia i bycia jak i bariera językowa poważnie naruszą fundamenty związku. Wyczerpana przez szereg chorób, nie mogąca otrzymać należytej opieki, balansuje często na granicy życia i śmierci. Wewnętrzna siła nie pozwala jej przestać. Dzielnie znosi wszystkie przeciwności. Choć nie wolna od pomyłek i bezmyślności czasem nawet infantylności, zasługuje na szacunek. Nie każdy zdecydował by się bez wahania porzucić wygodne życie i przenieść w dzicz. Niestety wielka miłość pomimo usilnych prób reanimacji, przeradza się w przekleństwo. Nie tylko przez biedę i głód kobieta pragnie przetrwać. Sytuacja diametralnie się zmienia, kiedy na świat przychodzi córka Corinne i Lketingi, Napirai. To dla niej kobieta poruszy niebo i ziemię, chwyci się każdej najmniejszej szansy żeby tylko uwolnić się spod jarzma afrykańskiej niedoli. Polecam.

Relacja z czterech lat spędzonych w buszu. Oparta na faktach historia wielkiej miłości europejki do Masaja z Kenii, gdzie doświadczyła nieba i piekła. O przekraczaniu granic wytrzymałości fizycznej i duchowej. Nieustanna walka o przetrwanie.

Corinne i Marco para narzeczonych ze Szwajcarii, udaje się na urlop do gorącej Afryki. Zostawiają za sobą szarość dnia codziennego i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo spodobała mi się ta historia. Corinne przyjeżdża na wakacje do Kenii, gdzie zakochuje się od pierwszego wejrzenia w Lketindze - masajskim wojowniku. Zakochuje się bez pamięci, można rzec, że nawet traci zdrowy rozsądek z miłości. I tak zaczyna się je kenijskie życie pełne szczęścia, ale również wielu wyrzeczeń, rozczarowań i trudnych decyzji. Najbardziej ciekawiło mnie życie tamtejszych tubylców - w świecie tak diametralnie różnym od tego, jaki my - Europejczycy, znamy na co dzień, Tamtejsza ludność nie ma normalnych domów, wygodnych łóżek do spania, bieżącej wody (do picia, o myciu nie wspominając) oraz codziennych pełnowartościowych posiłków. Są ubodzy i niewyedukowani. Corinne podjęła się wyzwania życia z tymi ludźmi, w takich warunkach.
Bardzo polecam!

Bardzo spodobała mi się ta historia. Corinne przyjeżdża na wakacje do Kenii, gdzie zakochuje się od pierwszego wejrzenia w Lketindze - masajskim wojowniku. Zakochuje się bez pamięci, można rzec, że nawet traci zdrowy rozsądek z miłości. I tak zaczyna się je kenijskie życie pełne szczęścia, ale również wielu wyrzeczeń, rozczarowań i trudnych decyzji. Najbardziej ciekawiło...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdyby nie opisy dla mnie egzotycznej Afryki byłaby to kolejna opowieść o niespełnionej czy też utraconej miłości O braku dopasowania i różnicy wychowania co powinno było dać do myślenia przed rozpoczęciem związku każdej dziewczynie

Gdyby nie opisy dla mnie egzotycznej Afryki byłaby to kolejna opowieść o niespełnionej czy też utraconej miłości O braku dopasowania i różnicy wychowania co powinno było dać do myślenia przed rozpoczęciem związku każdej dziewczynie

Pokaż mimo to

Historia opisana bez zbędnych zabiegów stylistycznych, opisów i metafor. Autorka zdecydowanie nie jest pisarką, a Ja nie jestem wytrawnym czytelnikiem więc czytało się szybko i z zainteresowaniem.

Historia opisana bez zbędnych zabiegów stylistycznych, opisów i metafor. Autorka zdecydowanie nie jest pisarką, a Ja nie jestem wytrawnym czytelnikiem więc czytało się szybko i z zainteresowaniem.

Pokaż mimo to