Wspomnienia obozowego fotografa, który trafił do Oświęcimia za próbę nielegalnego przekroczenia granicy polsko - węgierskiej w Bieszczadach (czyli standard) i parokrotnie (przed i już w obozie) odmawiał podpisania Volkslisty i wstąpienia do Wehrmachtu, co proponowano mu za pochodzenie. Wilhelm Brasse miał styczność z niemal wszystkimi więźniami KL Auschwitz, którzy byli w kacecie rejestrowani, a to za sprawą zdjęć wykonywanych przez niego do obozowej dokumentacji. Ale w bloku nr 24, gdzie miał pracownię, pojawiali się ze zleceniami również SS-mani. Zamawiali zarówno zdjęcia portretowe, jak i żądali dokumentowania swoich zbrodniczych eksperymentów pseudomedycznych.

Fakt, iż ekipa fotograficzna działała w ramach wydziału politycznego, z pewnością powodował u więźniów pewien rodzaj dystansu czy wręcz strachu do pracujących tam osób, tym bardziej, że zdążyli oni zazwyczaj poczuć już na własnej skórze bezwględne warunki kacetu. Stąd też pewnie opisywana nieufność przykładowo ze strony rotmistrza Witolda Pileckiego, który (jako Tomasz Serafiński) w KL Auschwitz organizował obozowy ruch oporu.

Niemal na cud zakrawa fakt, że w obozowej zawierusze, spowodowanej zbliżaniem się frontu, w pracowni ocalały negatywy (choć praktycznie wylądowały już w piecu, ale nie było w nim ognia, tylko żar, ponadto były wykonane z materiałów niepalnych!). Pozbawiony dozoru Brasse wraz z kolegą, mimo wyraźnych wytycznych i ryzykując własnym życiem, postanowili ich jednak nie niszczyć. Niestety, spora część z zachowanych klisz (w tym te ze zdjęciami SS-manów) została w 1945r. zagarnięta przez Sowietów i bezpowrotnie przepadła (fotografie więźniów wykonane z zachowanych materiałów wywieszone są w, udostępnionym do zwiedzania, bloku nr 6).

Trzeba przyznać, że relacja Wilhelma Brassa potrafi wciągnąć. Jest opowiedziana ciekawie, poruszająco, jest ponadto bogato ilustrowana i można ją zgłębić w zaledwie jeden wieczór. Na dołączonym do wydania 40-minutowym filmie widzimy fragmenty wywiadu, który składa się na książkę, i od niego proponuję rozpoczęcie poznawania tych wyjątkowych przeżyć. Tym, których zainteresuje niniejsza pozycja, polecam również wcześniejszy dokument "Portrecista" w reżyserii Ireneusza Dobrowolskiego.

Wspomnienia obozowego fotografa, który trafił do Oświęcimia za próbę nielegalnego przekroczenia granicy polsko - węgierskiej w Bieszczadach (czyli standard) i parokrotnie (przed i już w obozie) odmawiał podpisania Volkslisty i wstąpienia do Wehrmachtu, co proponowano mu za pochodzenie. Wilhelm Brasse miał styczność z niemal wszystkimi więźniami KL Auschwitz, którzy byli w...