Świetnie napisane wspomnienia naprawdę "niezależnego"(...przekonanie,że mam prawo być sobą: myśleć, jak chcę, choć nie zawsze postępować według swej woli - pozostało we mnie na zawsze").
I oto mamy Polskę międzywojenną i kampanię wrześniową ukazaną oczami zasymilowanego Żyda( ojciec autora był legionistą Piłsudskiego), którego więcej łączyło z wykształconymi Polakami, niż z ortodoksyjnymi braćmi w wierze. Po latach pozostał mu jedynie żal,że Żydzi stanowiący przed wojną 10 procent ludności Polski, tak słabo zaznaczyli się w polskiej świadomości("... ja i mój naród zostaliśmy odrzuceni przez naszą ojczyznę").
Pipes cudem uniknął holocaustu (udało mu się opuścić Polskę w 1939 r.). Po wojnie stwierdził, że został ocalony, by szerzyć przesłanie moralne. Wielu badaczy zajmowało się holocaustem, więc on postanowił ukazać prawdę o innej zbrodniczej ideologii - komunizmie. Był jednym z pierwszych, który wbrew stanowisku reszty świata naukowego, odważył się zrównać ze sobą nazizm i komunizm a nawet wskazać pozytywny i negatywny wpływ bolszewizmu na rozwój nazizmu w Niemczech.
Jako profesor na Harvardzie, potem jako członek administracji Reagana, był konsekwentnym zwolennikiem twardej polityki wobec Związku Sowieckiego (to jemu zawdzięczamy termin "imperium zła, którego autorstwo mylnie przypisano T.Dolanowi). Swoją "cegiełkę" do do polityki zagranicznej USA, która przyczyniła się do upadku ZSRR, uważa za jeden ze swych największych sukcesów.
Możemy się przyjrzeć życiu uniwersyteckiemu w Stanach (ciekawy jest np. opis rewolucji "dzieci kwiatów" widziany od środka oczami osoby o konserwatywnych poglądach). Od kulis możemy też zobaczyć świat polityki i dyplomacji (aż dziwne jak mało w nich racjonalności). A wszystko to przeplatane celnymi uwagami na temat różnych nacji (Rosjan,Niemców, Chińczyków,Żydów,Amerykanów) oraz ocenami i wnioskami, odnoszącymi się jak najbardziej do czasów obecnych (np. problemu europejskiego antyamerykanizmu, funkcjonowania NATO,rosyjskiej polityki "gazowej" w Europie, relacji Niemcy - Rosja).
Prof.Pipes o historii i polityce pisze z taką pasją, że jego wspomnienia czyta się jak dobrą powieść sensacyjną.

Świetnie napisane wspomnienia naprawdę "niezależnego"(...przekonanie,że mam prawo być sobą: myśleć, jak chcę, choć nie zawsze postępować według swej woli - pozostało we mnie na zawsze").
I oto mamy Polskę międzywojenną i kampanię wrześniową ukazaną oczami zasymilowanego Żyda( ojciec autora był legionistą Piłsudskiego), którego więcej łączyło z wykształconymi Polakami, niż z...