Zaczynając czytać tę lekturę nieco się pogubiłam, a wszystko za sprawą narracji. Po kilkudziesięciu stronach wszystko ładnie się wyklarowało i uporządkowało, pozostawiając przyjemność czytania. Jest to chyba pierwsza pozycja na mojej liście- z tych przeczytanych- o tak nietypowej strukturze narracyjnej w dodatku, zawierająca literacki misz masz. Autorka zmusza czytelnika do myślenia, co bardzo mi się podoba.
Główną bohaterką jest 27 letnia Angie, która w przeciwieństwie do większości swoich rówieśników nadal poszukuje swojego miejsca i celu w życiu, nie ma pracy, skończonych studiów, męża i dzieci. Jej marzeniem jest zostanie wziętą pisarką, a raczej stworzenie dzieła przez które zapisze się w pamięci ludzkiej na zawsze – jako, że nie ma talentu muzycznego, jak wszyscy z „klubu 27” do którego chciałaby dołączyć. Na realizację tego przedsięwzięcia nie ma zbyt wiele czasu, gdyż wielkimi krokami zbliżają się jej urodziny. W poszukiwaniu natchnienia decyduje się wyjechać do Finlandii, tam zamieszkuje u boku rodziny wychowującej trójkę dzieci w zgodzie z naturą z dala od wielkomiejskiego zgiełku.
Książkę jak najbardziej polecam, szczególnie tym którzy lubią literackie wyzwania i tym którzy sami z jakiegoś powodu znajdują się na życiowym rozdrożu, jak Angie.

Zaczynając czytać tę lekturę nieco się pogubiłam, a wszystko za sprawą narracji. Po kilkudziesięciu stronach wszystko ładnie się wyklarowało i uporządkowało, pozostawiając przyjemność czytania. Jest to chyba pierwsza pozycja na mojej liście- z tych przeczytanych- o tak nietypowej strukturze narracyjnej w dodatku, zawierająca literacki misz masz. Autorka zmusza czytelnika do...