Książka znakomita, ale wydawca nie bardzo się postarał. Słyszałem, że w wydawnictwach każda książka podlega przed wydaniem procesowi redakcji i korekty. Mam wrażenie, ze tutaj nikomu nie chciało się tego zrobić. Szlag nie trafiał przy czytaniu na niezliczone literówki i inne drobne błędy, które przed wydaniem powinny być usunięte. Nikt nie zatroszczył się nawet o "ogonki" przy a czy e.

Książka znakomita, ale wydawca nie bardzo się postarał. Słyszałem, że w wydawnictwach każda książka podlega przed wydaniem procesowi redakcji i korekty. Mam wrażenie, ze tutaj nikomu nie chciało się tego zrobić. Szlag nie trafiał przy czytaniu na niezliczone literówki i inne drobne błędy, które przed wydaniem powinny być usunięte. Nikt nie zatroszczył się nawet o...

Mogło się obyć bez wywiadu z "Naszego dziennika" który jest anty lewicowy. Z tek książki idzie też jeden obrazek, że jednak ta demokracja nie jest tak kolorowa jak się co niektórym wydaje. W książce jest niejednokrotnie pokazany obraz tych wspaniałych krajów kapitalistycznych które jednak sami stosują przemoc wobec osób dla nich nie wygodnych. Jedn pytanie można zadać po przeczytaniu tej książki: kto zaczął pierwszy od przelewu krwi?

Mogło się obyć bez wywiadu z "Naszego dziennika" który jest anty lewicowy. Z tek książki idzie też jeden obrazek, że jednak ta demokracja nie jest tak kolorowa jak się co niektórym wydaje. W książce jest niejednokrotnie pokazany obraz tych wspaniałych krajów kapitalistycznych które jednak sami stosują przemoc wobec osób dla nich nie wygodnych. Jedn pytanie można zadać po...

Dawno nie czytałem ksiązki której autor był takim zadufanym w sobie dupkiem snującym opowieść jedynie po to by postawić sie w roli mędrca (co z tego że jego mądrość to jedynie urodzenie sie 20 lat po heh) Gorąco odradzam chyba że lubicie pisarzy-onanistów. Pomijam już niemerytorycznośc literówki i temat seksu taki naiwny i tak doklejony na siłe że nawet niemieckie porno wydaje sie miec przy tym spójną fabułe. Autorzy powinni sie zabić dla dobra ludzkości.

Dawno nie czytałem ksiązki której autor był takim zadufanym w sobie dupkiem snującym opowieść jedynie po to by postawić sie w roli mędrca (co z tego że jego mądrość to jedynie urodzenie sie 20 lat po heh) Gorąco odradzam chyba że lubicie pisarzy-onanistów. Pomijam już niemerytorycznośc literówki i temat seksu taki naiwny i tak doklejony na siłe że nawet niemieckie porno...

Przez mgłę spowijającą pamięć o szkolnych lekcjach historii wyłaniają się dziwne twory. Czerwone Brygady, Frakcja Czerwonej Armii. Jakieś morderstwo włoskiego premiera. Co to u licha było? Ano, jeśli te pytania nie dają nam spokoju, a uważamy się za ludzi żyjących świadomie, warto sięgnąć po tę opowieść. Książka pozwala nam prześledzić losy Ulrike Mainhof,inteligentnej uczennicy, lewicowej aktywistki , wziętej dziennikarki, a następnie przywódczyni RAF-u - organizacji siejącej terror w RFN w pierwszej połowie lat 70.
Dla mnie to fantastyczna opowieść oddająca wiernie nastroje społeczne pokolenia buntu w europie zachodniej. To książka o rozgoryczeniu młodych Niemców niedokończonym procesem denazyfikacji, wstydzących się pokolenia swoich ojców, czujących się odpowiedzialnymi przed historią. Nadto mamy tu do czynienia z doskonałym studium narodzin zła, biorącego swój początek w szlachetnych ideach. Z wiernym oddaniem "ciężaru epoki", jego politycznym i społecznym tłem. Wreszcie anatomia upadku samej Ulrike, dochodzącej do wniosku, że tylko terror jest środkiem do realizacji utopijnych celów w sferze społecznej. Masa refleksji ciśnie się na usta.
Dialogi są błyskotliwe, język książki przystępny i dość bogaty. Zaskoczył mnie doskonały opis sposobów kradzieży pojazdów :) Reasumując, jeżeli nie tylko jesteś, ale także myślisz, jest to książka, którą warto przeczytać.

Przez mgłę spowijającą pamięć o szkolnych lekcjach historii wyłaniają się dziwne twory. Czerwone Brygady, Frakcja Czerwonej Armii. Jakieś morderstwo włoskiego premiera. Co to u licha było? Ano, jeśli te pytania nie dają nam spokoju, a uważamy się za ludzi żyjących świadomie, warto sięgnąć po tę opowieść. Książka pozwala nam prześledzić losy Ulrike Mainhof,inteligentnej...

Ogólnie książka interesująca, początek jednak jak dla mnie trochę za bardzo chaotycznie napisany, ni i niestety te literówki....powinni bardziej postarać się podczas edycji tej książki , bo psuło to jej odbiór.
Pokazano w tej książce, jak dla mnie, portret zagubionej kobiety i obraz takiego też państwa. Obraz ten jest szczerze trochę niepokojący.

Ogólnie książka interesująca, początek jednak jak dla mnie trochę za bardzo chaotycznie napisany, ni i niestety te literówki....powinni bardziej postarać się podczas edycji tej książki , bo psuło to jej odbiór.
Pokazano w tej książce, jak dla mnie, portret zagubionej kobiety i obraz takiego też państwa. Obraz ten jest szczerze trochę niepokojący.

Bardzo interesująca książka! Zdecydowanie godna polecenia - treść jest przedstawiona w przystępny sposób, umożliwiając wyobrażenie sobie atmosfery tamtych czasów. Nie wiem jednak, czy można liczyć na naprawdę rzetelne przedstawienie faktów historycznych, skoro znajdujemy w książce wzmiankę m.in. o tym, że Günter Grass napisał "Żelazny bębenek". Mam nadzieję, że autor rzeczywiście solidnie zapoznał się z pozycjami wymienionymi w dziale "Literatura".
Niestety książka jest nieco niedbale napisana. W oczy kłuły mnie błędy ortograficzne w polskim tekście oraz nieprawidłowa pisownia części niemieckich fragmentów. Zaskakująca jest również mnogość literówek. Na szczególną uwagę zasługuje "drobno posikana zielona pietruszka"...

Bardzo interesująca książka! Zdecydowanie godna polecenia - treść jest przedstawiona w przystępny sposób, umożliwiając wyobrażenie sobie atmosfery tamtych czasów. Nie wiem jednak, czy można liczyć na naprawdę rzetelne przedstawienie faktów historycznych, skoro znajdujemy w książce wzmiankę m.in. o tym, że Günter Grass napisał "Żelazny bębenek". Mam nadzieję, że autor...

Świetnie napisana książka. realia RFN z tamtych lat. Mam niepokojące wrażenie, że sympatia autora trochę po stronie RAF-u.

Świetnie napisana książka. realia RFN z tamtych lat. Mam niepokojące wrażenie, że sympatia autora trochę po stronie RAF-u.