Mistrz nie miał łatwego zadania. Nie żył w obecnym świecie, gdzie można łatwo znaleźć każdy kolor. On musiał budować swoje obrazy. Nakładać na jeden odcień kolejny, a później następny, tak długo, aż doszedł do skutku.
Autor tej książki zrobił tak samo jak wielki Mistrz. Stworzył delikatne postaci, którym brakowało mocniejszych kresek. Z czasem bohaterowie zaczęli stawać się coraz bardziej wyraziści, mocniejsi. Każdy musiał w pewien sposób ulec metamorfozie, bez której dalsze życie byłoby wyrzeczeniem się wszystkich marzeń.

Nie jest to powieść, gdzie wyróżniamy tylko jeden wątek. Można tutaj spojrzeć na wiele zagadnień. Małżeństwo z rozsądku, walka o własne szczęście, konflikt religijny, odkrywanie samego siebie... Można by tak wyliczać przez długi czas.

Powieść, która wypełniona jest specyficznym klimatem. Aubrey Flegg potrafi pisać w taki sposób, że wprowadza czytelnika w trans. Kiedy otwiera się książkę, to niemalże czuje się ten sielankowy nastrój, który bije z kart tej pozycji.

Kołysząc się ze strony na stronę, zdawało mi się, że jestem pewna, co do zakończenia. Teraz Wy też możecie się domyślać co gości na ostatnich stronach tej lektury.
Bip bip bip!
W tym momencie pojawia się czerwone światło, które mówi o Waszej błędnej odpowiedzi.
Uwierzcie, że też byłam zaskoczona. Po zbudowaniu idylli, do której każdy chciałby uciec, autor postanawia zrobi coś zupełnie nieoczekiwanego.
Pytacie o co może chodzić? Powiem tylko tyle, że kto jest ciekawy, niech natychmiast szuka tej książki! Mi tymczasem pozostaje czekać na kolejną część, z racji tego, iż jest to trylogia.

Mistrz nie miał łatwego zadania. Nie żył w obecnym świecie, gdzie można łatwo znaleźć każdy kolor. On musiał budować swoje obrazy. Nakładać na jeden odcień kolejny, a później następny, tak długo, aż doszedł do skutku.
Autor tej książki zrobił tak samo jak wielki Mistrz. Stworzył delikatne postaci, którym brakowało mocniejszych kresek. Z czasem bohaterowie zaczęli stawać się...