„Wygląda na to, że tylko cierpiąc, potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.”

Szósta część serii. Piątka przyjaciół ciągle ukrywa się w domu babci głównej bohaterki. W młodych ludziach rodzą się instynkty i zachowania, o których wcześniej nie mieli pojęcia – chęć pomocy najmłodszym członkom społeczeństwa, które pozbawione rodzin ukrywają się w ich okolicy.

Całość oczywiście obfituje w akcję, która jest dość abstrakcyjna, podobnie jak w poprzednich częściach i nie wiem przypadkiem, czy nie zaczyna mnie to irytować. Uwolnienie dzieci z rąk żołnierzy, brawurowa akcja wyswobodzenia Homera przy użyciu motocykla, walka z ósemką żołnierzy na Szwie Krawca… zastanawiałam się momentami, czy bohaterowie tej książki nie są przypadkiem kuloodporni. Mają farta, to fakt, ale pociski latają, trup ściele się gęsto (w szeregach wroga oczywiście), a ich nic a nic nie rusza. Nie mówię, że w każdej części ma jedno z nich ginąć, ale brakuje mi od jakiegoś czasu dramatyzmu całej tej wojennej sytuacji. Ale jestem w stanie przymrużyć oko na to, co mnie drażni, ponieważ całość jest naprawdę ciekawą i przede wszystkim mądrą pozycją dla młodzieży, zawiera tak wiele przemyśleń i trafnych wniosków, czego naprawdę brak jest we współczesnej literaturze młodzieżowej.

Dużo klimatu dodaje także niesamowitość Australijskiej przyrody, o czym nie wspomniałam chyba ani razu pisząc opinie poprzednich części.

Teraz pozostaje mi ze smutkiem sięgnąć po ostatnią część tej niesamowitej podróży do świata młodości i odwagi i mam nadzieję, że pożegnam się z tą książką z ogromnym żalem i łzami w oczach.

„Wygląda na to, że tylko cierpiąc, potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.”

Szósta część serii. Piątka przyjaciół ciągle ukrywa się w domu babci głównej bohaterki. W młodych ludziach rodzą się instynkty i zachowania, o których wcześniej nie mieli pojęcia – chęć pomocy najmłodszym członkom społeczeństwa, które pozbawione rodzin ukrywają się w ich okolicy.

Całość...