Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, moim zdaniem nie jest ani dobra, ani zła. To prawda, że opowiada ciekawą historię, że porusza ważne kwestie społeczne i w bardzo barwny sposób pokazuje kolonialne Indie, ale jednocześnie czasem się dłuży, a po przeczytaniu pozostawiła we mnie pytanie: po co i dla kogo właściwie autorka tak się natrudziła?

Nie jest to zdecydowanie historia szpiegowska, choć główny bohater ewidentnie jest szpiegiem. Nie jest to też romans, bo głównych bohaterów nie połączyło namiętne uczucie, tylko rozsądek. Nie mamy ani krytyki, ani pochwały aranżowanego małżeństwa Katriny i Aidana. Bohaterowie są płascy niczym kartki papieru, nie widziałam w nich żadnych głębszych uczuć ani, co gorsza, rozwoju w miarę czytania. Są też bardzo jednoznaczni, i z małymi wyjątkami, podręcznikowo dzielą się na pozytywne i negatywne postaci. To sprawia, że nie potrafiłam wczuć się w tę opowieść i czerpać z niej przyjemność, na jaką mogłaby zasługiwać.

Autorka bardzo dobrze poradziła sobie natomiast z przedstawieniem ogółu społeczeństwa mieszkającego w Indiach XIX wieku, zarówno tubylców, jak i ludności napływowej z Anglii i innych krajów europejskich, zwłaszcza w kontekście roli kobiety w miejscowej społeczności. Myślę jednak, że nieco zbyt płytko została potraktowana kwestia konfliktu kulturowego i tego, że Brytyjczycy z miejscowej ludności uczynili niewolników na ich własnej ziemi. Podobały mi się natomiast bardzo plastyczne opisy przyrody północnych Indii, bo ten region jest w naszych stronach mało znany, a Indie raczej nie kojarzą nam się z mroźnymi zimami, tylko z trudnym do zniesienia upałem. Chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej o samej herbacie, ale z tego, co widzę, to raczej nie u tej autorki.

Reasumując, można przeczytać, żeby doświadczyć nieco egzotyki, ale nie oczekujcie lepiej zbyt wiele.

Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, moim zdaniem nie jest ani dobra, ani zła. To prawda, że opowiada ciekawą historię, że porusza ważne kwestie społeczne i w bardzo barwny sposób pokazuje kolonialne Indie, ale jednocześnie czasem się dłuży, a po przeczytaniu pozostawiła we mnie pytanie: po co i dla kogo właściwie autorka tak się natrudziła?

Nie jest to zdecydowanie...