Pożegnanie z Mercy Falls, czyli krótkie podsumowanie (oczywiście bez spoilerów).

Trylogię "Drżenie" oceniam jako dobrą. Jest ciekawa i niebanalna, na pewno nie jest dziecinna ani pusta - bez jakiegokolwiek przekazu. Nie zakochałam się w niej, ale nie mogę nie wspomnieć o tym, co mnie urzekło, czyli o nieustannej walce o swoje 'Ja', bólu, cierpieniu, niepewności, ludzkim okrucieństwie oraz radości z chwil ulotnych.

Dziękuję autorce za Cola i Isabel, których bardzo polubiłam. Uważam, że to intrygujące, wyraziste i niezwykle naturalne postacie. I choć w drugim tomie Grace i Sam trochę bardziej mnie do siebie przekonali niż w pierwszym, to i tak większą sympatię zyskał ten drugi duet.

Pomimo tego, że "Ukojenie" to dosyć gruby tom, mam wrażenie jakby niektóre wątki nie zostały do końca wykorzystane. Jest dużo treści ale ja myślę, że to i tak za mało, że można było to rozegrać ciekawiej. Nie żałuję jednak czasu spędzonego przy tej trylogii i zachęcam Was do zapoznania się z nią, aby wyrobić sobie swoje zdanie.

Pożegnanie z Mercy Falls, czyli krótkie podsumowanie (oczywiście bez spoilerów).

Trylogię "Drżenie" oceniam jako dobrą. Jest ciekawa i niebanalna, na pewno nie jest dziecinna ani pusta - bez jakiegokolwiek przekazu. Nie zakochałam się w niej, ale nie mogę nie wspomnieć o tym, co mnie urzekło, czyli o nieustannej walce o swoje 'Ja', bólu, cierpieniu, niepewności, ludzkim...