"Powąchaj, jeśli mnie kochasz"

to jedyne zdanie z tej książki, które zapadło mi w pamięć i wciąż zbiera mi się na wymioty

"Powąchaj, jeśli mnie kochasz"

to jedyne zdanie z tej książki, które zapadło mi w pamięć i wciąż zbiera mi się na wymioty

Przyznam, że średnio mi się podobała książka. Fakt, na początku było bardzo nudno, po jakimś czasie dopiero akcja nabrała tempa. Jak kto zazwyczaj bywa, główna bohaterka mnie irytowała, ale pierwszy raz główny bohater też. Książka głównie toczy się wokół problemów trzydziestoletniego Giacoma. Oczywiście bardzo podobało mi się to, że lektura była z perspektywy głównego bohatera.
Wątkiem książki był romans miedzy Giacomem, a Michaelą. Ich pierwsze spotkanie było jednocześnie ostatnim, ponieważ Michaela wyjeżdża do Nowego Jorku... ale jak wiadomo, miłości nie da się oszukać.

Książka napisana lekkim piórem, idealna na jeden wieczór - szybko się czyta. Jest przyjemna. Bardzo podoba mi się okładka, nie za dużo, wystarczająco - co bardzo doceniam, nie lubię przesadnego słodzenia. Ta jest wręcz idealna, lubię zdjęcia zakochanych par. 🥰


Dzisiaj lekko krócej, ponieważ nie zbyt wiem nad czym się rozwodzić. Książkę mimo wszystko polecam, szybko się czytało. 🥀


Miłego Wieczorku Wspaniali. 💎

https://wspanialeczytania.wixsite.com/blog/post/jeszcze-jeden-dzie%C5%84

Przyznam, że średnio mi się podobała książka. Fakt, na początku było bardzo nudno, po jakimś czasie dopiero akcja nabrała tempa. Jak kto zazwyczaj bywa, główna bohaterka mnie irytowała, ale pierwszy raz główny bohater też. Książka głównie toczy się wokół problemów trzydziestoletniego Giacoma. Oczywiście bardzo podobało mi się to, że lektura była z perspektywy głównego...

Przyznam, że sceptycznie podchodziłam do tej pozycji, ale czekało na mnie miłe zaskoczenie. Dostałam bowiem nietuzinkową powieść o życiu i miłości. Czytało się dobrze, może nie z zapartym tchem, ale naprawdę w porządku, więc z czystym sercem mogę polecić osobom, które lubią tego typu historie.

Przyznam, że sceptycznie podchodziłam do tej pozycji, ale czekało na mnie miłe zaskoczenie. Dostałam bowiem nietuzinkową powieść o życiu i miłości. Czytało się dobrze, może nie z zapartym tchem, ale naprawdę w porządku, więc z czystym sercem mogę polecić osobom, które lubią tego typu historie.

Jeszcze jeden dzien? .....Nigdy więcej

Jeszcze jeden dzien? .....Nigdy więcej

Nudziła mnie, nie wciągnęła na długie godziny. Czytałam dlatego, że nic innego nie miałam pod ręką.
Nie polecam.

Nudziła mnie, nie wciągnęła na długie godziny. Czytałam dlatego, że nic innego nie miałam pod ręką.
Nie polecam.

Kolejna męska opowieść o męskich problemach.
Trochę zwariowana. Trochę trywialna.
Lubię błyskotliwe poczucie humoru Fabio Volo.
Właściwe żarty są na właściwym miejscu.
Mam też słabość do jego stylu.
Szkoda, że w tę opowieść wkradł się banał… i nuda.
Książka jest dobrze napisana, to treść pozostawia wiele do życzenia.
Powinnam dać niższą ocenę, ale nie mogę – lubię tego pisarza :)

Kolejna męska opowieść o męskich problemach.
Trochę zwariowana. Trochę trywialna.
Lubię błyskotliwe poczucie humoru Fabio Volo.
Właściwe żarty są na właściwym miejscu.
Mam też słabość do jego stylu.
Szkoda, że w tę opowieść wkradł się banał… i nuda.
Książka jest dobrze napisana, to treść pozostawia wiele do życzenia.
Powinnam dać niższą ocenę, ale nie mogę – lubię tego...

Książkę Fabio Volo "Jeszcze jeden dzień" pożyczyłam od koleżanki. Leżała sobie na półce dość długo.
Zaczęłam ją czytać, bo uznałam, iż najwyższa pora już już zwrócić. O ile na początku jest dość zwyczajnie i nudnawo to stopniowo treść nabiera rumieńców i czytelnik zagłębia się coraz chętniej w lekturze.
Tematem książki jest romans. Romans widziany oczami mężczyzny i przedstawiony w tak odmienny i niebanalny sposób jak zazwyczaj, że aż chce się czytelnikowi przenieść w świat bohaterów i wraz z nimi przeżywać kolejny dzień, doświadczać kolejnych emocji.
Książka napisana lekkim i przyjemnym językiem. Pełna głębokich przemyśleń i metafor. Idealna na długie jesienne wieczory!

Książkę Fabio Volo "Jeszcze jeden dzień" pożyczyłam od koleżanki. Leżała sobie na półce dość długo.
Zaczęłam ją czytać, bo uznałam, iż najwyższa pora już już zwrócić. O ile na początku jest dość zwyczajnie i nudnawo to stopniowo treść nabiera rumieńców i czytelnik zagłębia się coraz chętniej w lekturze.
Tematem książki jest romans. Romans widziany oczami mężczyzny i...

Nie banalne postacie z ciekawymi charakterami, wciągająca fabuła. :) Bardzo szybko i przyjemnie się ją czytało. :)

Nie banalne postacie z ciekawymi charakterami, wciągająca fabuła. :) Bardzo szybko i przyjemnie się ją czytało. :)

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Sięgnęłam po nią, ze względu na czas wakacyjny. Chciałam zrelaksować się przy książce, przeczytać coś "lekkiego". Przygoda Giacomo idealnie nadaje się właśnie na wypoczynek, jednak mimo to przedstawia nam także prawdziwe życie.Można w niej też znaleźć dobre cytaty. Nadaje się dla Pań, jak i dla Panów.
Serdecznie polecam wszystkim, którzy szukają chwili relaksu i dobrego zakończenia.

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Sięgnęłam po nią, ze względu na czas wakacyjny. Chciałam zrelaksować się przy książce, przeczytać coś "lekkiego". Przygoda Giacomo idealnie nadaje się właśnie na wypoczynek, jednak mimo to przedstawia nam także prawdziwe życie.Można w niej też znaleźć dobre cytaty. Nadaje się dla Pań, jak i dla Panów.
Serdecznie polecam wszystkim,...

Po kilku pierwszych stronach pomyślałam, że to będzie coś w stylu „Wierności w stereo” i trochę się zniechęciłam. Jednak Giacomo to nie Rob. Rob wkurzał mnie tak bardzo, że po kilkunastu stronach musiałam odkładać książkę, żeby ochłonąć. Giacomo jest w podobnym wieku i jest lekko zagubiony, podobnie jak bohater „Wierności w stereo”, jednak da się lubić. Przynajmniej ja polubiłam go bardzo.

Zastanawiałam się dlaczego tak wielu pisarzy bierze na warsztat związki. Przecież to takie oklepane. Nic w tym nadzwyczajnego. Czy temat nie został już wyczerpany? Otóż nie. Każdy człowiek ma swoją przeszłość, swoje przyzwyczajenia, lęki i traumy. Nie ma dwóch takich samych osób i dlatego nie ma dwóch takich samych miłości. Pragniemy bliskości i jednocześnie się jej boimy. Otworzenie się przed kimś może mieć dwa skutki: albo wszystko się uda i będziemy szczęśliwi, albo nim się spostrzeżemy zostaniemy sami z sercem pokruszonym na kawałki. Czasem lepiej uciec nim zrobi się poważnie.

Historia Giacoma i Micheli jest pełna metafor i symboli. Niektóre z nich są uniwersalne i każdy czytelnik może przełożyć je na własne życie. Trudno uwierzyć, że coś takiego mogłoby wydarzyć się naprawdę. Ludzie są zbyt cyniczni lub zbyt przestraszeni, by pozwolić sobie na takie szaleństwo. Szkoda. Przez strach wiele nas omija. Dzięki Micheli i jej pomysłowi związku z określoną z góry datą ważności, bohaterowie pozbyli się ograniczeń. Nie bali się okazywania prawdziwych emocji. Nie myśleli, że coś jest „za bardzo”.

„Jeszcze jeden dzień” to bardzo mądra współczesna powieść. Myślę, że każdy powinien wprowadzić w życie eksperyment głównych bohaterów. Dzięki temu można lepiej poznać samego siebie. Nie jest łatwo pozbyć się lęku przed zranieniem, ale chyba warto spróbować. Ostatecznie Wasz film też może mieć happy end.

Po kilku pierwszych stronach pomyślałam, że to będzie coś w stylu „Wierności w stereo” i trochę się zniechęciłam. Jednak Giacomo to nie Rob. Rob wkurzał mnie tak bardzo, że po kilkunastu stronach musiałam odkładać książkę, żeby ochłonąć. Giacomo jest w podobnym wieku i jest lekko zagubiony, podobnie jak bohater „Wierności w stereo”, jednak da się lubić. Przynajmniej ja...