Paullinę Simons poznałam dzięki trylogii "Jeźdźca miedzianego", która to powali la mnie na kolana. Pamiętam, że czytałam ją etapami oczekując na kolejne części, które ktoś inny w tym czasie pochłaniał. Gorzko-słodka prawda, która do dnia dzisiejszego siedzi w mojej głowie i czasami się zastanawiam czy byłabym w stanie przeczytac ją jeszcze raz. Tak wiele było w niej i we mnie emocji podczas lektury.
"Dziewczyna z Times Square" to zupełnie inna historia.
Lily, główna bohaterka, jest studentką mieszkającą w Nowym Yorku. Jak to zwykle ze studentami bywa, Lily cierpi na chroniczny brak pieniędzy. Właśnie rozstała się ze swoim chłopakiem, a to spowodowało, że dziura budżetowa powiększyła się jeszcze bardziej. Pracuje co prawda, dorywczo jako kelnerka, ale cóż ... ciągle ma za mało dolarów na koncie.
Lily jest najmłodsza z czwórki dzieci swoich rodziców. I tak jak potrafi się dość dobrze dogadać z ojcem, tak zupełnie nie rozumie swojej matki, która jest dość dziwną osobą. W ogóle stosunki w rodzinie państwa Quinn. Czytając historie Lily odnosi się wrażenie, że najmłodsza latorośl po prostu wszystkim przeszkadza.
Lily wynajmuje mieszkanie ze swoją przyjaciółką Amy, która pewnego razu znika . Poszukiwania prowadzi detektyw Spencer O'Malley z wydziału osób zaginionych nowojorskiej policji. Często odwiedza Lily, która powinna, jako przyjaciółka, wiedzieć najwięcej o Amy. okazuje się, że życie zaginionej owiane było tajemnicą, a Lily zupełnie nie wie jak pomóc w poszukiwaniach. Sprawa się jeszcze bardziej komplikuje, gdy do kręgu osób przesłuchiwanych dołącza brat Lily, Andrew. Dlaczego? To jedna z zagadek tej książki.
Bohaterka nie ma łatwego życia, ciągłe utyskiwania matki, ze musi jej posyłać pieniądze na czynsz, nie zaliczony egzamin, a przez to przedłużone studia, lęk o przyjaciółkę.
Ale na niebie pojawia się słońce. Lily wygrała ogromną sumę na loterii !!!
Żegnajcie problemy finansowe ! I wydawać by się mogło, ze słoneczko zagości na dłużej, ale na dziewczynę spadły ogromne czarne chmury. Los jedną ręką daje , drugą odbiera...
"Dziewczyna z Times Square" jest bardzo wciągającą powieścią. Zawiera wątki miłosne, kryminalne, dramatyczne. Świetnie kreśli postaci, stosunki panujące miedzy rodzeństwem, które niby jest razem, ale osobno. Doskonale pokazuje w krzywym zwierciadle cechy charakteru niektórych postaci.
Dobra książka na jesienne wieczory.

Paullinę Simons poznałam dzięki trylogii "Jeźdźca miedzianego", która to powali la mnie na kolana. Pamiętam, że czytałam ją etapami oczekując na kolejne części, które ktoś inny w tym czasie pochłaniał. Gorzko-słodka prawda, która do dnia dzisiejszego siedzi w mojej głowie i czasami się zastanawiam czy byłabym w stanie przeczytac ją jeszcze raz. Tak wiele było w niej i we...