Pisarka za pomocą tzw. śladów hamowania- kolejnych rozdziałów przedstawia nam dwie bohaterki: Marlenę i Izę, dwie siostry, które od śmierci ojca nie odzywają się do siebie. Nie tylko brak kontaktu jest ich problemem, również pogarda, „co ona może o mnie wiedzieć”, niechęć oraz wzajemne oskarżenia. Zepsuły się ich relacje, życie wskoczyło na inne tory- Londyn, Warszawa. Co było tego przyczyną? Pisarka bardzo długo nie zdradza nam tego, za to ukazuje fragmentami ich bieżące życie, emocje, czasami sięga do przeszłości.

Powieść oprócz ukazania konfliktowych relacji międzyludzkich pokazuje inne życiowe problemy: przemoc w rodzinie, przyjaźń złudzenie- gdy ktoś kogoś zawiódł; kłopoty wychowawcze- trudni nastolatkowie; znieczulanie alkoholem; rozpad małżeństw, poszukiwanie zapomnienia i życie złudzeniami. Nie brakuje także pokazania pozytywnych momentów: zakochania, zrozumienia u drugiej osoby, rozluźnienie „pętli codzienności”.

Mimo wszystko zabrakło mi jednej ukazania wagi siostrzanej więzi, mam wrażenie powierzchowności poruszanej tematyki, nie przekonały mnie wszystkie rozwiązania fabularne. Emocje takie jak dręczące poczucie winy, podgrzewana nienawiść, cierpienie, żal owszem występują, ale jednak nie zżyłam się z bohaterkami, trudno mi było się z nimi utożsamić i –o zgrozo- nie wiem czemu, myliły mi się, która jest która. Na dodatek brakowało mi tu porządnego punktu kulminacyjnego, była pewna sytuacja, ale została rozwiązana spokojnie, wręcz za spokojnie. Z kolei ciekawie i realistycznie pod względem psychologicznym został przedstawiony moment, od którego zaczął się konflikt sióstr- chwila pominięcia, porzucenia, gorzkich słów, walki, oskarżeń o egoizm i zapalczywość. Co ciekawe pisarka nikogo nie wybiela, nawet ukazuje małostkowość bohaterki, bo tak właśnie się czuje.

„To był straszny moment, najczarniejszy korytarz, w jaki mogą wejść dwie kochające się osoby.”

„Ślady hamowania” to wielowątkowa obyczajowa historia ukazująca, że brak rozmów, ukrywane sekrety, fatalny błąd w ocenie drugiej osoby i sytuacji po prostu psują relacje międzyludzkie i tworzą niewidzialny mur; o tym, że łatwo zacząć podróżować w innych kierunkach i przeżywać wszystko inaczej, ale trudniej to naprawić. Czas nie zawsze działa na korzyść. Ale warto postarać się naprawić relacje- nie dowiemy się jak to będzie, jeśli nie spróbujemy. Powieść polecam zainteresowanym.

Pisarka za pomocą tzw. śladów hamowania- kolejnych rozdziałów przedstawia nam dwie bohaterki: Marlenę i Izę, dwie siostry, które od śmierci ojca nie odzywają się do siebie. Nie tylko brak kontaktu jest ich problemem, również pogarda, „co ona może o mnie wiedzieć”, niechęć oraz wzajemne oskarżenia. Zepsuły się ich relacje, życie wskoczyło na inne tory- Londyn, Warszawa. Co...