Drugi tom przygód bielskich policjantów z grupy komisarz Edyty Orłowskiej. Podobnie jak w poprzedniej części, tak i w tej trup ściele się gęsto. Wszystko zaczyna się od zaginięcia dwóch nastolatek. Wszyscy mają nadzieję, że odnajdą się całe i zdrowe. Niestety prawda okazuje się brutalna. Z pobliskiej Pszczyny przychodzi informacja, że w Zbiorniku Goczałkowickim znaleziono zwłoki młodej dziewczyny. Wszystko wskazuje, że jest to poszukiwana bielszczanka. Policjanci robią wszystko, żeby jak najszybciej odszukać drugą z zaginionych dziewczynek. Przez kilka dni południowy brzeg jeziora goczałkowickiego jest miejscem intensywnych poszukiwań. Niestety, bez rezultatu. Mija kilka miesięcy. Nadchodzi grudzień, a wraz z nim straszne odkrycie. W Zabrzegu, w starym, opuszczonym ośrodku wypoczynkowym, strażacy dokonują makabrycznego odkrycia. Grupa komisarz Orłowskiej wkracza do gry. Na miejscu zbrodni policjanci odnajdują namalowany na ścianie tajemniczy symbol. Co on oznacza? Po co został namalowany? Czy ma związek z morderstwami? Już wkrótce prawda wyjdzie na jaw.
Mam duży kłopot z oceną tej książki. Z jednej strony dość ciekawa fabuła (choć nie pozbawiona wad) i miejsca, które są mi bardzo dobrze znane. Nad wodami jeziora goczałkowickiego spędziłem niejedną noc łowiąc karasie, leszcze, płocie. W opuszczonym ośrodku wypoczynkowym nie raz chroniłem się przed deszczem. Te miejsca sprawiają, że książka jest mi bardzo bliska. Z drugiej zaś strony razi mnie język, styl oraz INTERPUNKCJA. O ile do języka można się przyzwyczaić, to styl i interpunkcja powoduje, że książka sprawia wrażenie nie dokończonej. Aż się prosi o korektę. Nie będę dawał przykładów, bo tych jest aż nadto. Poza tym główni bohaterzy są jakby „nieodszkicowani”. Znów nasuwają mi się porównania do Camilii Lackberg. Postacie z jej książek są ludźmi z krwi i kości. Przeczytasz książkę a po pół roku dalej pamiętasz, kto jest kim. A u Bąka wiem że jest komisarz Orłowska i tyle. Reszta bohaterów zlewa się w jedno. Ale może to tylko moje odczucia.
Trzecią część na pewno przeczytam, ale chyba tylko z powodu lokalnego patriotyzmu. Gdybym miał ją komuś polecić, kto nie jest z Bielska lub okolic, to nie zrobiłbym tego. Książka jest przeciętna, a styl i interpunkcja są na poziomie miernym. Mam tylko nadzieje, że trzecia część przejdzie przez korektę, a autor poprawi nieco swój styl.
P.S.
Byłem ostatnio na spacerze w Zabrzegu i ze smutkiem informuje, że opuszczony ośrodek wypoczynkowy opisany w powieści przestał istnieć. Zastałem na miejscu tylko pusty plac. Cóż, co ma ożyć w pieśni, zginąć w życiu musi...

Drugi tom przygód bielskich policjantów z grupy komisarz Edyty Orłowskiej. Podobnie jak w poprzedniej części, tak i w tej trup ściele się gęsto. Wszystko zaczyna się od zaginięcia dwóch nastolatek. Wszyscy mają nadzieję, że odnajdą się całe i zdrowe. Niestety prawda okazuje się brutalna. Z pobliskiej Pszczyny przychodzi informacja, że w Zbiorniku Goczałkowickim znaleziono...