Jedno słowo - Dziwna.

Na początku tak przez dwie strony, już myślałam, że zaczyna się jak w dobrym kryminale. Gdy tu nagle przez kolejne strony jest tu tak bezsensowny i chaotyczny monolog, że miałam ochotę tą książkę odłożyć. Miałam wrażenie, że autorka albo się pogubiła w tym co pisze, albo sama nie wiedziała do końca jak chcę rozpocząć tą historię.

Zdarzały się wciąż powracające kwestie, choć czasem nie powiem książka mnie w ciągła. Ale w końcu dochodziło do albo nudnych konwersacji albo strasznie beznadziejnych powtórzeń z wcześniejszych rozdziałów. Które nic nie wnoszą do historii. Po prostu są. Najbardziej nie rozumiem jak sprawą śmierci mógłby ktoś się zainteresować, jak autorka tak słabo opisała całą sytuacje. Nie ma opisu wypadku, jakichś konwersacji na ten temat by jakaś doza tajemniczości się pojawiła jakiś intryg. Zupełnie nic. Ja po takim przedstawieniu ofiary i przypadku jej śmierci w ogóle bym się tym nie zainteresowała. Od razu bym zdecydowała, że sprawa zamknięta.

Można by powiedzieć, że autorka ma pomysł ale jeszcze moim zdaniem brakuje jej wyrażenia - pokazania tego pomysłu tak by zainteresował czytelnika. Przynajmniej mnie ta książka, nie zainteresowała. Przeczytałam, bo nie chciałam porzucić lektury w połowie.

Jedno słowo - Dziwna.

Na początku tak przez dwie strony, już myślałam, że zaczyna się jak w dobrym kryminale. Gdy tu nagle przez kolejne strony jest tu tak bezsensowny i chaotyczny monolog, że miałam ochotę tą książkę odłożyć. Miałam wrażenie, że autorka albo się pogubiła w tym co pisze, albo sama nie wiedziała do końca jak chcę rozpocząć tą historię.

Zdarzały się wciąż...