"Maria" to historia tytułowej bohaterki, której życie staje na zakręcie. Młoda, zakochana dziewczyna, zachodzi w ciążę, aby jej ojciec pobłogosławił jej związkowi. Tymczasem sytuacja diametralnie się zmienia, w wyniku czego ciężarna dziewczyna wraz ze swoim chłopakiem uciekają do Ameryki. W podróży do celu i na jego miejscu, para stara się przetrwać mimo wielu przeciwności losu. Zakończenie historii ukazuje nowe nadzieje dla dwojga kochających się ludzi i ich małego synka.

Ponadto, nawet nie zastanawiając się nad tym, kim jest autor tej książki, domyśliłam się, że nie jest to kobieta. W całej historii brakuje mi emocji, a wspominki na temat ciąży bohaterki są prawie zerowe, co w porównaniu z przeżyciami tejże kobiety jest nieco nierealne.

"Maria" to historia tytułowej bohaterki, której życie staje na zakręcie. Młoda, zakochana dziewczyna, zachodzi w ciążę, aby jej ojciec pobłogosławił jej związkowi. Tymczasem sytuacja diametralnie się zmienia, w wyniku czego ciężarna dziewczyna wraz ze swoim chłopakiem uciekają do Ameryki. W podróży do celu i na jego miejscu, para stara się przetrwać mimo wielu przeciwności...

,,Maria" to bardzo smutna historia dobrze opowiedziana przez Niemkę, której życie nie jest wysypane płatkami róż. Stojący u jej boku wierny i pracowity Karol nie mógł się pogodzić z rzeczywistością tak nagle i bez zapowiedzi zrzuconą na parę zakochanych. Los kieruje ich do Ameryki i obdarowuje jeszcze cięższą pracą, ale również i wytrwałością. Młodzi oddalają się od siebie. Nadchodząca przyszłość budzi jednak w Marii nadzieje na lepsze, szczęśliwsze życie. Historia mnie wzruszyła, bardzo szybko przeczytałam tę książkę. Polecam, zwłaszcza na deszczowe wieczory, wtedy przeżywasz książkę jeszcze bardziej, a bliżej poznajesz bohaterów.

,,Maria" to bardzo smutna historia dobrze opowiedziana przez Niemkę, której życie nie jest wysypane płatkami róż. Stojący u jej boku wierny i pracowity Karol nie mógł się pogodzić z rzeczywistością tak nagle i bez zapowiedzi zrzuconą na parę zakochanych. Los kieruje ich do Ameryki i obdarowuje jeszcze cięższą pracą, ale również i wytrwałością. Młodzi oddalają się od siebie....

Historia sama w sobie mogłaby być ciekawa. Mogłaby, ale sposób jej przedstawienia jest mało ciekawy. W sumie zastanawiam się czy książka ta w tak słaby sposób została napisana przez samego autora (chodzi mi tutaj głównie o aspekt językowy),czy po prostu jej tłumacz za bardzo się nie wysilił.

Historia sama w sobie mogłaby być ciekawa. Mogłaby, ale sposób jej przedstawienia jest mało ciekawy. W sumie zastanawiam się czy książka ta w tak słaby sposób została napisana przez samego autora (chodzi mi tutaj głównie o aspekt językowy),czy po prostu jej tłumacz za bardzo się nie wysilił.

Pojęcie miłości może być definiowane przez każdego na inny sposób. Wynika to z indywidualnego traktowania tego uczucia przez poszczególne osoby. Masa książek podejmuje problem z miłością związany, jednak „Maria” jest pozycją, która traktuje o tym uczuciu w niebanalny i przepiękny sposób, opisując historię wzruszającą i do głębi przejmującą.

Maria i Karol kochają się bezgranicznie. Muszą jednak utrzymywać swój związek w tajemnicy przed rodzicami, ponieważ ci absolutnie nie wyrażają na niego zgody z niewiadomych przyczyn. Młodzi dochodzą do wniosku, że rodzice nie będą mieli wyjścia, jeśli Maria będzie spodziewać się dziecka. Gdy para dzieli się swym szczęściem z rodzicami wychodzi na jaw straszna tajemnica, którą skrywano przed nimi od zawsze. Karol i Maria są spokrewnieni, ba, poczęli się z jednego ojca. Mieszkańcy Kleinern – małej wioski, z której wywodzą się młodzi nie oszczędzają kąśliwych komentarzy i plotek. Maria zmuszona jest wyjechać ze swej małej ojczyzny. W porozumieniu z lubym udaje im się wyjechać oboje. Po drodze spotyka ich wiele trudności i przeszkód w dążeniu do wymarzonego spokojnego życia. Co dalej? Hm.

„Maria – o miłości i drodze do szczęścia, na które warto czekać do końca.”

Taki tekst widnieje na okładce książki. Według mnie idealnie na nią pasuję. Choć już dość dawno przeczytałam tą książkę, to do tej pory pamiętam przesłanie i mądrość, jakie z niej wyciągnęłam. Taką książkę można więc chyba nazwać mianem w a r t o ś c i o w e j lektury.
Bo mimo, że nie jest to książka, która odznacza się ogromnym kunsztem pisarskim autora, czy też nie jest opasłym tomiskiem, a ma jedynie 167 stron, to jest książką, do której z czystym sumieniem mogłabym wrócić i przeżyć tą historię jeszcze raz. Przyznam szczerze, że łezka się w oku kręci, kiedy czyta się takie historie. I choć skończyła się bardzo szablonowo, to jest w tej prostocie i banale jakaś magia, która sprawia, że cząstka lektury tej książki zagnieżdża się gdzieś tam na dnie serca czytelnika. Mnie osobiście owy czar urzekł, a książka sama w sobie wciągnęła, bo jak ją otworzyłam na pierwszej stronie, tak dopiero odłożyłam, gdy przeczytałam ją całą. „Maria” napisana jest prostym, przejrzystym językiem, który znacznie ułatwia czytelnikom odbiór wartości z niej płynącej. Czarowna jest też okładka, która swoją prostotą urzeka i skłania do głębszych refleksji na poruszonym w książce temacie.

Serdecznie polecam tą książkę tym, którzy szukają pocieszenia i nadziei. Ta książka naprawdę ich dostarcza. Choćby w małym stopniu, ale jednak napawa optymizmem i daje przysłowiowego „kopa” na pozytywne działanie i patrzenie na otaczający nas świat. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie, dlatego zachęcam gorąco do lektury.

Pojęcie miłości może być definiowane przez każdego na inny sposób. Wynika to z indywidualnego traktowania tego uczucia przez poszczególne osoby. Masa książek podejmuje problem z miłością związany, jednak „Maria” jest pozycją, która traktuje o tym uczuciu w niebanalny i przepiękny sposób, opisując historię wzruszającą i do głębi przejmującą.

Maria i Karol kochają się...

Opowieść o bezgranicznej miłości dwojga ludzi, którzy są w stanie wyrzec się wszystkiego, byleby tylko być razem.Szczerze mówiąc książkę wzięłam do ręki z nudów. Opisy na okładce zapewniały, że jest to poruszająca opowieść o dojrzewaniu i wybieraniu swojej ścieżki życiowej. Czytając ją faktycznie można było się natknąć na problemy życiowe, ambicje, spełnianie marzeń, jednak przebrnęłam przez książkę bardzo szybko i nic nie przykuło zbytnio mojej uwagi. Powodem tego może być też fakt, że akcja powieści rozgrywa się w troszkę odległych czasach, które często trudno mi zrozumieć.

Opowieść o bezgranicznej miłości dwojga ludzi, którzy są w stanie wyrzec się wszystkiego, byleby tylko być razem.Szczerze mówiąc książkę wzięłam do ręki z nudów. Opisy na okładce zapewniały, że jest to poruszająca opowieść o dojrzewaniu i wybieraniu swojej ścieżki życiowej. Czytając ją faktycznie można było się natknąć na problemy życiowe, ambicje, spełnianie marzeń, jednak...

Bardzo, bardzo słaba książka. Postacie bez wyrazu, jakby byli maszynami bez uczuć, a nie ludźmi. Prawie nie ma dialogów, a całość utrzymana jest w tonie moralizatorsko - powiastkowym o tym jaki Bóg jest dobry, a życie piękne. Piękno życia i dobroć Boga umotywowane są kłamstwem, od którego zaczęła się długa i niebezpieczna wędrówka głównych bohaterów na końcu okazuje się, że była zupełnie bezsensowna i niepotrzebna. Zastanawiam się tylko co by było gdyby kłamstwo okazało się jednak prawdą?
Widać, że pomysł na opowieść był dobry, ale z każdą przewróconą stroną traci się tę pewność. Język autora prosty, wręcz momentami toporny i drażniący. Do tego wyraźne są braki warsztatowe.
Dużo więcej spodziewałam się po tej książce. Moim zdaniem szkoda na nią papieru i czasu.

Bardzo, bardzo słaba książka. Postacie bez wyrazu, jakby byli maszynami bez uczuć, a nie ludźmi. Prawie nie ma dialogów, a całość utrzymana jest w tonie moralizatorsko - powiastkowym o tym jaki Bóg jest dobry, a życie piękne. Piękno życia i dobroć Boga umotywowane są kłamstwem, od którego zaczęła się długa i niebezpieczna wędrówka głównych bohaterów na końcu okazuje się, że...

Już dawno nie spotkałam się z tak dziwną książką jak „Maria”. Powieść jest bardzo dramatyczna i wzruszająca, bazuje na niespotykanych pomysłach i jest bardzo oryginalna. Z początku trudno było mi się za nią zabrać, jednak po trzech pierwszych stronach wciągnęłam się i ciągle było mi mało tych bohaterów, ich przygód, całej akcji – chciałam więcej, więcej i więcej. Zakończenie pozostawiło po sobie uczucie nasycenia i ogólnego zadowolenia, jednak żal było rozstawać się z tą historią. Już zawsze będzie mi jej brakować. Będę tęsknić za postaciami – Marią i Karolem – oraz ich losami, jednak przede wszystkim brakować mi będzie tego wyjątkowego klimatu i czaru, jakim niewątpliwie jest wiernie odzwierciedlona, niemiecka wioska z przełomu XIX wieku.
Miejsce to – zwane Kleinern – z początku wydaje się być brutalne: mieszkańcy żyją co najmniej niepoprawnymi moralnie tradycjami, kobiety zaś mają mało praw i traktowane są oczywiście gorzej od mężczyzn. Żyją tu Maria i Karol – dwójka zakochanych w sobie bez pamięci ludzi, którzy już wkrótce mają zostać rodzicami. Związkowi temu sprzeciwia się jednak uparty ojciec dziewczyny. Gdy dowiaduje się o poczęciu dziecka, wyznaje w końcu swoje powody – Karol i Maria są rodzeństwem. Wiadomość ta spada na nich jak grom z jasnego nieba. Młodzi szybko rozumieją, że od teraz są okryci hańbą, a mieszkańcy odrzucają ich, jakby byli przeklęci. Połączeni szczerym, prawdziwym uczuciem jednak, Maria i Karol myślą wyłącznie o tym, by zapewnić dom i szczęśliwe, godne życie dla swego dziecka. Pragną być dla niego rodziną, planują więc odejście z wioski i podróż do miejsca, gdzie nikt ich nie zna i będą mogli zacząć zupełnie od nowa. W tym celu wypływają do Ameryki.
Trudno nazwać Kleinern ważnym miejscem akcji. Tam wszystko się co prawda zaczyna, losy Marii prowadzą nas jednak przez następne strony, przez ocean, aż do Nowego Świata. Bohaterowie napotykają jeszcze na wiele przeszkód, ale też na parę radosnych momentów pełnych nadziei. Wszystko sprowadza się ostatecznie do tego, że Maria musi dokonać bardzo ważnych wyborów. Czy w imię miłości warto poświęcić wszystko, co było jej dane od dnia narodzin? No i czy miłość jej i Karola ma choć ułamek szansy na przetrwanie?
Mi ta powieść ogromnie się podobała, nawet mimo tego, że z góry przewidziałam prawdopodobne zakończenie. Jest pełna wrażeń, cieszy samo jej czytanie. Pochłonęłam ją jednym tchem, jest pisana bardzo lekkim, konkretnym stylem i pozbawiona obszernych opisów, szczegółów, akcja posuwa się więc naprzód szybko i krótko mówiąc, ciągle jest ciekawie. Styl autora przypadł mi do gustu, chętnie zapoznam się z jego twórczością.
Jak można się domyślić, książka trafia na półki „ulubione” i „na pewno wrócę w przyszłości” ;). Uwielbiam wyszukiwać podobne perełki i się nimi dzielić, a „Maria” na pewno jest cennym znaleziskiem.
Na zakończenie słów parę o wydaniu – dlaczego wszystkie książki nie mogą się tak starannie prezentować? Schludne wnętrze oprawione ciekawą, zachęcającą okładką. Ogólnie rzecz biorąc – piękne wydanie. I jak świetnie prezentuje się na półce ;).
Polecam!

Już dawno nie spotkałam się z tak dziwną książką jak „Maria”. Powieść jest bardzo dramatyczna i wzruszająca, bazuje na niespotykanych pomysłach i jest bardzo oryginalna. Z początku trudno było mi się za nią zabrać, jednak po trzech pierwszych stronach wciągnęłam się i ciągle było mi mało tych bohaterów, ich przygód, całej akcji – chciałam więcej, więcej i więcej....

http://papierowyazyl.blogspot.com/2013/02/134-maria-o-miosci-i-drodze-do.html

http://papierowyazyl.blogspot.com/2013/02/134-maria-o-miosci-i-drodze-do.html

Zaletą tej książki jest to że jest cienka i szybko się ją czyta. Jeżeli ktoś szuka czegoś głębszego to nie polecam

Zaletą tej książki jest to że jest cienka i szybko się ją czyta. Jeżeli ktoś szuka czegoś głębszego to nie polecam

Lekki, acz uduchowiony harlequin

Lekki, acz uduchowiony harlequin