Manhwa to ogólne określenie na koreański komiks. Często mylona jest ona z mangą, która pochodzi z Japonii. Główną różnicą pomiędzy nimi jest sposób czytania - manhwa ułożona jest po naszemu, to znaczy od przodu do tyłu, od lewej do prawej.
"Kwiaty grzechu" są moją pierwszą manhwą. Zainteresowałam się tym tytułem dzięki oczywistemu nawiązaniu do poezji Baudelaire'a, którego wiersze są mi dobrze znane. Uwielbiam, kiedy artyści azjatyccy sięgają po europejską kulturę, więc nie mogłam przejść obojętnie obok tak nazwanej manhwy. Liczyłam na coś dobrego i zostałam zaskoczona - pozytywnie.

Kreska Lee Hyeon - sook jest bardzo charakterystyczna i piękna, przynajmniej według mnie. Oszczędna w środkach, pokazująca zimną mimikę i okropnie nastrojowa. Postaci wyglądają trochę anorektycznie, co potęguje wrażenie jakby żywcem wzięte z "Kwiatów zła". Tło czasami ogranicza się do białej plamy czy rastra, a te, które są przedstawione, to zazwyczaj szkoła lub dom głównych bohaterów, czyli niezbyt odkrywcze widoki. Jednakże nie przeszkadza to podczas lektury, chociaż czasem chciałabym pooglądać trochę więcej koreańskiego miasta.
Kotori postarało się przy wydawaniu "Kwiatów grzechu". Okładka jest elastyczna, wytrzymała i matowa. Pod tym ładnym opakowaniem kryje się dobrej jakości papier, równy druk, mocne klejenie i dwie śliczne kolorowe ilustracje. Znalazło się również miejsce na notkę tłumaczów i sympatyczny dodatek pod tytułem "Powrót bateryjki". Jednym słowem - solidna robota.
Pierwszy tom to wprowadzenie do historii. Opiera się ona na motywie kazirodztwa, czy też wykraczającej poza tradycyjne rozumowanie miłości rodzeństwa. Co zaskakuje, ten problem rzeczywiście został potraktowany jako coś anormalnego. W twórczości azjatyckiej nie jest to takie oczywiste.
Sytuacja głównej bohaterki, Sewy, jest dołująca. Niestabilną psychicznie dziewczynę rani raz po raz jej brat ( Sejoon ), który wysyła jej sprzeczne znaki. Dziewczyna Sejoona, Siyeon, czuje się sfrustrowana. Dodatkowo do tego wszystkiego dołącza Kihoon, popularny chłopak, wyraźnie zainteresowany Sewą. Autorka świetnie radzi sobie i z skomplikowaną kwestią kazirodztwa, i z czworokątem miłosnym. Dzięki nieśpiesznemu prowadzeniu akcji nie mamy wrażenia, że coś tutaj nie trzyma się kupy - Lee Hyeon - sook ma pełno czasu na wytłumaczenie fabuły czytelnikowi. Nie oznacza to, że wszystko jest wyłożone kawa na ławę. Manhwa ta ma swoje tajemnice, które, miejmy nadzieję, zostaną wytłumaczone w następnych tomach.

"Kwiaty grzechu" to dobrze zapowiadająca się, poważna i w sumie smutna pozycja dla fanów mroczniejszych klimatów. Po lekturze chciałoby się powiedzieć:

"Któryś rzucił w pierś nawet najlichszych nędzarzy
Skrę miłości, co Raju pragnieniem się żarzy,

O Szatanie, mej nędzy długiej się ulituj!"
Fragment "Litanii do Szatana", Charles Baudelaire

Manhwa to ogólne określenie na koreański komiks. Często mylona jest ona z mangą, która pochodzi z Japonii. Główną różnicą pomiędzy nimi jest sposób czytania - manhwa ułożona jest po naszemu, to znaczy od przodu do tyłu, od lewej do prawej.
"Kwiaty grzechu" są moją pierwszą manhwą. Zainteresowałam się tym tytułem dzięki oczywistemu nawiązaniu do poezji Baudelaire'a,...