Fajne. Fajna kreska, fajna historia, na podstawie baśni. I shojo.

Fajne. Fajna kreska, fajna historia, na podstawie baśni. I shojo.

Manhwa to ogólne określenie na koreański komiks. Często mylona jest ona z mangą, która pochodzi z Japonii. Główną różnicą pomiędzy nimi jest sposób czytania - manhwa ułożona jest po naszemu, to znaczy od przodu do tyłu, od lewej do prawej.
"Kwiaty grzechu" są moją pierwszą manhwą. Zainteresowałam się tym tytułem dzięki oczywistemu nawiązaniu do poezji Baudelaire'a, którego wiersze są mi dobrze znane. Uwielbiam, kiedy artyści azjatyccy sięgają po europejską kulturę, więc nie mogłam przejść obojętnie obok tak nazwanej manhwy. Liczyłam na coś dobrego i zostałam zaskoczona - pozytywnie.

Kreska Lee Hyeon - sook jest bardzo charakterystyczna i piękna, przynajmniej według mnie. Oszczędna w środkach, pokazująca zimną mimikę i okropnie nastrojowa. Postaci wyglądają trochę anorektycznie, co potęguje wrażenie jakby żywcem wzięte z "Kwiatów zła". Tło czasami ogranicza się do białej plamy czy rastra, a te, które są przedstawione, to zazwyczaj szkoła lub dom głównych bohaterów, czyli niezbyt odkrywcze widoki. Jednakże nie przeszkadza to podczas lektury, chociaż czasem chciałabym pooglądać trochę więcej koreańskiego miasta.
Kotori postarało się przy wydawaniu "Kwiatów grzechu". Okładka jest elastyczna, wytrzymała i matowa. Pod tym ładnym opakowaniem kryje się dobrej jakości papier, równy druk, mocne klejenie i dwie śliczne kolorowe ilustracje. Znalazło się również miejsce na notkę tłumaczów i sympatyczny dodatek pod tytułem "Powrót bateryjki". Jednym słowem - solidna robota.
Pierwszy tom to wprowadzenie do historii. Opiera się ona na motywie kazirodztwa, czy też wykraczającej poza tradycyjne rozumowanie miłości rodzeństwa. Co zaskakuje, ten problem rzeczywiście został potraktowany jako coś anormalnego. W twórczości azjatyckiej nie jest to takie oczywiste.
Sytuacja głównej bohaterki, Sewy, jest dołująca. Niestabilną psychicznie dziewczynę rani raz po raz jej brat ( Sejoon ),który wysyła jej sprzeczne znaki. Dziewczyna Sejoona, Siyeon, czuje się sfrustrowana. Dodatkowo do tego wszystkiego dołącza Kihoon, popularny chłopak, wyraźnie zainteresowany Sewą. Autorka świetnie radzi sobie i z skomplikowaną kwestią kazirodztwa, i z czworokątem miłosnym. Dzięki nieśpiesznemu prowadzeniu akcji nie mamy wrażenia, że coś tutaj nie trzyma się kupy - Lee Hyeon - sook ma pełno czasu na wytłumaczenie fabuły czytelnikowi. Nie oznacza to, że wszystko jest wyłożone kawa na ławę. Manhwa ta ma swoje tajemnice, które, miejmy nadzieję, zostaną wytłumaczone w następnych tomach.

"Kwiaty grzechu" to dobrze zapowiadająca się, poważna i w sumie smutna pozycja dla fanów mroczniejszych klimatów. Po lekturze chciałoby się powiedzieć:

"Któryś rzucił w pierś nawet najlichszych nędzarzy
Skrę miłości, co Raju pragnieniem się żarzy,

O Szatanie, mej nędzy długiej się ulituj!"
Fragment "Litanii do Szatana", Charles Baudelaire

Manhwa to ogólne określenie na koreański komiks. Często mylona jest ona z mangą, która pochodzi z Japonii. Główną różnicą pomiędzy nimi jest sposób czytania - manhwa ułożona jest po naszemu, to znaczy od przodu do tyłu, od lewej do prawej.
"Kwiaty grzechu" są moją pierwszą manhwą. Zainteresowałam się tym tytułem dzięki oczywistemu nawiązaniu do poezji Baudelaire'a,...

O ile bardzo lubię manhwy tej autorki, a zwłaszcza wydawanej w Polsce "Savage Garden", o tyle tej pozycji nie czytałam wcześniej i nie potrafię jej ocenić jednoznacznie. Może dalej się rozwinie? Kto wie... Autorka ma to do siebie, że zaczyna pierwszym powolnym tomikiem, a potem dzieje się coraz więcej.
Na pewno postacie w tej historii nie są bohaterami do lubienia. Każde z rodzeństwa ma ze sobą jakiś problem i go ukrywa mniej lub bardziej, a dodatkowo ich otoczenie coraz więcej zaczyna zauważać. Początkowo wydaje się, że winna całej toksycznej miłości rodzeństwa jest siostra, jednak w pewnym momencie i jej brat zaczyna wysyłać czytelnikowi niejednoznaczne sygnały. Nie jest to historia przedstawiająca kazirodztwo w dobrym świetle - wręcz przeciwnie, dlatego wyróżnia się na tle różnych innych komiksów azjatyckich dotykających tego problemu. Autorka lubuje się w dramatach, dlatego nie spodziewam się dobrego zakończenia, jestem natomiast ciekawa jak w dalszych tomach zacznie budować napięcie i jak cała sytuacja się rozwinie. Po pierwszym tomie nie mówię temu tytułowi nie.
Kreska autorki jest charakterystyczna i bardzo przyjemna, aczkolwiek w 1 tomie wydawałoby się, że unika rysowania różnych scen przedstawiając tylko kilka kadrów przed/po - nie wiem czy jest to zabieg celowy, czy też autorka jednak w tamtym czasie miała problemy z rysowaniem niektórych scen. Nie mniej jednak charakterystyczna kreska autorki jest naprawdę ładna. W polskim wydaniu mamy dodatkowo przepiękne ilustracje kolorowe w tomiku na papierze kredowym wyróżniające się nie tylko ilością kolorów, ale i mnóstwem detali w porównaniu do pozostałych rysunków.
Coś jednak w wydaniu nie jest idealne - rozdzielczość niektórych stron pzostawia wiele do życzenia - o ile wszystkie napisy itd. są wyraźne na niektórych stronach lineart jest rozmazany, jakby zpikselowany - tak jakby jakość skanu na którym pracowano nie była odpowiednia. Może wydawnictwo dostało już takie materiały? W każdym razie rzuciło mi się to w oczy na kilku stronach (reszta wydaje się być okej).
Póki co mam zamówione kolejne 2 tomy i liczę, że po nich będę mieć już jasną opinię o tytule, póki co mam zaufanie do autorki :)

O ile bardzo lubię manhwy tej autorki, a zwłaszcza wydawanej w Polsce "Savage Garden", o tyle tej pozycji nie czytałam wcześniej i nie potrafię jej ocenić jednoznacznie. Może dalej się rozwinie? Kto wie... Autorka ma to do siebie, że zaczyna pierwszym powolnym tomikiem, a potem dzieje się coraz więcej.
Na pewno postacie w tej historii nie są bohaterami do lubienia. Każde z...

Moja pierwsza manhwa która wpadła w moje ręce czystym przypadkiem. Jestem ciekawa jak i czy uda się Kihoonowi trafić do Sewy i jakie miejsce ma w tym wszystkim więź z bratem Sejoonem.

Moja pierwsza manhwa która wpadła w moje ręce czystym przypadkiem. Jestem ciekawa jak i czy uda się Kihoonowi trafić do Sewy i jakie miejsce ma w tym wszystkim więź z bratem Sejoonem.