Zgodnie oceniamy tę pozycję na 7 gwiazdek.

Dziecko się rozkręca. Już nie muszę wyciągać każdego słowa. Najfajniejszą bohaterką w całej książce, o dziwo, została Antolka. Pierwsze miejsce zdobyła nie bez udziału pewnych, zamieszkujących krzaki jaśminu, maleńkich wróżek o białych skrzydełkach. Najgorsza oczywiście ta niewychowana Kasia, mimo ewolucji jaką przeszła. Kinowy przebój o kaczuszce, która absolutnie nie śpiewa, spełnił wyjątkowo dydaktyczną rolę i został okrzyknięty najlepszym fragmentem powieści. Nauczyliśmy się z niego, że kłamstwo ma bardzo krótkie kacze nóżki.
Słowo od dorosłego. Podobało mi się, nawet bardzo mi się podobało. Główną bohaterkę miałam ochotę obić witkami... wielokrotnie. Właściwie to ciągle bym ją lała i patrzyła z satysfakcją jak równo puchnie. Razem z nią obiłabym jej rodziców, którzy kompletnie nie przygotowali córki na pojawienie się w domu maleństwa doprowadzając tym samym do wszystkich opisanych w książce problemów. Najdoroślejszy okazał się piątoklasista Jurek, starszy brat.
Reasumując, polecam rodzicom niegrzecznych dzieci, i niegrzecznym dzieciom, rodzicom z grzecznymi dziećmi, dzieciom z niegrzecznymi rodzicami, mamom, tatom i córeczkom. Tatom z synami mniej polecam, za mało krwi. Książka przydatna bo w zasadzie na każdego, w ramach kary, można potem wołać Kasia. Moja starsza, właśnie przed momentem, została Kasią do samego wieczora.

Zgodnie oceniamy tę pozycję na 7 gwiazdek.

Dziecko się rozkręca. Już nie muszę wyciągać każdego słowa. Najfajniejszą bohaterką w całej książce, o dziwo, została Antolka. Pierwsze miejsce zdobyła nie bez udziału pewnych, zamieszkujących krzaki jaśminu, maleńkich wróżek o białych skrzydełkach. Najgorsza oczywiście ta niewychowana Kasia, mimo ewolucji jaką przeszła. Kinowy...