Uciec spod kontroli

Idziesz ulicą, jest ciepły, słoneczny dzień. Spacerujesz, nie masz żadnych planów. Wokół Ciebie spacerują ludzie wyglądający dokładnie tak samo jak Ty, mają tak samo obcięte włosy, taki sam styl i kolor ubrań. Wszyscy poruszają się takim samym tempem, nie zwracają uwagi na resztę. Ty również to robisz. Ale wiesz, że za Tobą również ktoś lub coś się porusza. Ktoś śledzi każdy Twój ruch. Zawsze jesteś obserwowany, nadzorowany, monitorowany. Każde odstępstwo od normy, zasad jest surowo karane. Czy nadal idziesz tak spokojnie? Czy nadal wtapiasz się w tłum?

"Zawładnięci" to powieść, z którą, mimo że trafiła do mnie z biblioteki w sposób losowy, miałam spore wymagania. Wydawnictwo postawiło Elanie Johnson spore wymagania, gdyż porównało książkę do "1984" Orwella. Samo to stawia książkę na wysokim szczeblu, jednak czy słusznie?

Violet to szesnastoletnia buntowniczka, przeciwstawia się systemowi, który kontroluje wszystkich ludzi, całe społeczeństwo. Odłączyła się od propagandowego łączą, nie nosi odpowiednich ubrań, wałęsa się w miejscach niedozwolonych i spędza czas po zmroku wraz ze swoim chłopakiem - Zennem. Jednak tym razem jest inaczej. Zenn został jednym ze stróżów prawa, więc sądziła, że Zieloni dadzą im spokój. Ale nie tym razem. Trafiła do aresztu, tam usłyszała swój wyrok. Za wszystkie wcześniejsze przewinienia zostaje wydalona z Dobrych Ziem, nie będzie miała do nich wstępu, wczepiony zostanie jej również nadajnik. Przez wczepieniem urządzenia trafiła do celi, lecz nie sama. Jag również miał w niej stałe miejsce, jednak przeciwnie do niej, on pochodził ze Złych Ziem. Tylko razem mają jakąkolwiek szansę na ucieczkę.

Przyznacie, że pomysł społeczeństwa kontrolowanego jest niezwykle intrygujący. Różni autorzy powoływali się już na ten temat, ale to powieść Orwella jest tu najdoskonalsza. Porównanie do owej książki jest doskonałym zabiegiem, jednak w tym przypadku stawia przed autorką niesamowicie wysokie wymagania, dla mnie aż za wysokie. Spodziewałam się czegoś zdecydowanie innego. To nie była powieść, która można porównać do "1984". Dla to porównanie jest karygodne.

Od pierwszych stron autorka już ukazuje nam, co dla głównej bohaterki, Vi, jest najważniejsze. Jej buntownicza natura była tu pozytywnym aspektem, jednak przyćmiło ją jej ciągłe rozmyślania o chłopcach. Dziewczyna byłaby interesująca, gdyby nie ten jeden, ale za to duży mankament. Zamiast skupiać się na zadaniu, większość czasu zastanawiała się, którego chłopaka, z dwóch wymienionych przeze mnie w opisie wybrać. Violet nie była cichą, szarą myszką, nie zgadzała się na zasady panujące w jej państwie, ale nie mogłam znieść uciążliwego wątku miłosnego. Dla mnie był on dodany na siłę, nie pasował, a jednak był główną częścią powieści, nad czym ubolewam.

Zdecydowanie ciekawszym aspektem książki była część o kontroli państwa, które było

sterowane przez Tych-Od-Myślenia od podstaw, we wszystkich dziedzinach. Propaganda szerzyła się w każdym szczeblu życia. Zieloni przesyłali przez transmisje swoje nakazy, do których każdy obywatel musiał się podporządkować. Hierarchia i sposób jego prowadzenia był mi ukazywany stopniowo, ale przez to stawał się ciekawszy. Minusem była jednak chaotyczność, z jaką dawkowane nam były informacje i ich treść, wciąż gubiłam się, kto jest kim, czym się zajmuje i jaki ma wpływ na władze, długi czas nie wiedziałam też w ogóle, kim jest osoba, która stoi na szczycie tej piramidy.

Po przeczytaniu jestem wręcz pewna, ze autorka miała zbyt wiele pomysłów i nie wiedziała, który z nich w pełni wykorzystać i wprowadziła je wszystkie. Mówię tu o sprawie z rodziną Vi, jej nową mocą, kontrolowaniem państwa, romansem, Złymi/Dobrymi Ziemiami (tu nazwy początkowo mnie śmieszyły, dobry/zły jak u małych dzieci), niewykorzystany motyw drogi(miał on miejsce wielokrotnie, ale był niedoskonale opisany, był prowadzony za krótko, pomijany). Moim zdaniem pisarka mogła zmniejszyć ich liczbę, a w większej mierze się na nich skupić.

"Zawładnięci" to książka z niewykorzystanym potencjałem, ze zbyt dużą ilością pomysłów i ze zbytecznym romansem. Początkowo w ogóle mnie nie zainteresowała, wciągnęłam się dopiero w drugiej połowie, jednak nawet to nie jest w stanie w pełni mnie do niej przekonać. Liczyłam po niej na więcej.
Ocena: słaba [2/6]

Uciec spod kontroli

Idziesz ulicą, jest ciepły, słoneczny dzień. Spacerujesz, nie masz żadnych planów. Wokół Ciebie spacerują ludzie wyglądający dokładnie tak samo jak Ty, mają tak samo obcięte włosy, taki sam styl i kolor ubrań. Wszyscy poruszają się takim samym tempem, nie zwracają uwagi na resztę. Ty również to robisz. Ale wiesz, że za Tobą również ktoś lub coś się...