motywacyjny bełkot, bardziej polecam przeczytać "otoczeni przez idiotów"

motywacyjny bełkot, bardziej polecam przeczytać "otoczeni przez idiotów"

„Mogę stać się kim zechcę, jeżeli będę wystarczająco ciężko pracował” - to jedno z największych kłamstw współczesności. Mogę za to stać się szczęśliwym sobą, kiedy poświęcę czas na przestudiowanie swoich talentów, umiejętności. Wielkość człowieka bowiem leży w jego wyjątkowości. Swoją wyjątkowość mogę odnaleźć w tym, co kocham - co w sobie kocham, co kocham robić.

Nigdy nie jest zrobione „wystarczająco” dla człowieka, dla którego „zrobić wystarczająco” to za mało. Owszem, możemy być ludźmi od spełniania minimum wymagań z zewnątrz. Ale powinniśmy wymagać od siebie przynajmniej szacunku, godności i poczucia sensu w tym, co sami robimy. Bo jak inaczej chcemy być szczęśliwi?

Dlaczego autobusy i tramwaje z ludźmi jadącymi do pracy wydają się tak ponure i nieprzyjazne?
Może dlatego, że wielu nie znalazło jeszcze siebie w tym, co robi.

„Jestem zbyt wielki, by robić błahe rzeczy” – jakie to ludzkie.
Materializm, który uczy nas, by pragnąć coraz więcej, zabiera nam naturalne granice, które stawiamy w swoim dążeniu do celu. Przejmujemy się umiejętnościami, których nie mamy „wbudowanych”. Jeżeli biegamy, szukamy czegoś dumnego, wielkiego, takiego super, jak to mają inni, szczęśliwi ludzie, co jednak wcale nie jest „nasze”, możemy sobie porządnie zaszkodzić.

Idealnie mogę to zobaczyć na lotnisku, kiedy zabiorę przez przypadek czyjąś walizkę. Ciężko odnaleźć się w czyichś rzeczach nie naruszając swoich naturalnych warunków, kształtu codzienności. Czemu tak często wciskamy się w rzeczy, które nie są dla nas przygotowane?

„Jedna z firm pomagających w znalezieniu pracy twierdzi, że zaledwie jeden procent jej klientów poświęca wystarczającą ilość czasu na przestudiowanie swoich umiejętności i talentów."
Co sprawiło mi w tym, co zrobiłem, największą radość? Ludzie, z którymi spędziłem czas? Umiejętność, uznanie, które zdobyłem? Problem, który rozwiązałem?
Życie staje się znacznie prostsze, kiedy ze swojej przeszłości umiemy wyciągnąć budujące wnioski. Nie są one oczywiste pod względem przyszłych, konkretnych wyborów. Ale dostarczają nam kluczowej informacji – co jest dla mnie ważne?

Mogę zostać lekarzem, prawnikiem, nauczycielem, ochroniarzem, ale moje zdolności i to, co się dla mnie liczy w mojej codzienności, nie ulegnie zmianie. Dlatego właśnie największym kłamstwem jest to, że człowiek może stać się każdym, kim chce, jeżeli będzie wystarczająco ciężko pracował.

Chcę, żeby kawałek po kawałku praca czy studia nie moich uzdolnień i marzeń wysysały mi radość życia?

Kiedy chcemy, by tor dla naszej kuli do kręgli był coraz szerszy, ciężej będzie trafić w kręgle. Dopiero, gdy posiedzimy ze sobą, lepiej poznamy swoje zdolności, będziemy wiedzieli, gdzie możemy postawić sobie ścianki, by kula trafiła w kręgle (naprawdę naszych) marzeń. No ale do tego trzeba się ruszyć, wyjść ze strefy komfortu, zacząć coś robić.
Zadania, do których jesteśmy stworzeni, nie wykraczają poza dane nam zdolności. Lepiej poznając siebie, dowiadując się o tym, co lubimy robić, zdobywamy kompetencje kierowania swoją przyszłością.

„Przy narodzinach każdego człowieka zostaje stworzone wieczne powołanie dla niego, wyłącznie dla niego samego. Stać się sobą, prawdziwym człowiekiem w odniesieniu do swojego odwiecznego powołania, jest najwznioślejszą rzeczą, jaką w życiu może uczynić człowiek”.
Soren Kierkegaard.

„Mogę stać się kim zechcę, jeżeli będę wystarczająco ciężko pracował” - to jedno z największych kłamstw współczesności. Mogę za to stać się szczęśliwym sobą, kiedy poświęcę czas na przestudiowanie swoich talentów, umiejętności. Wielkość człowieka bowiem leży w jego wyjątkowości. Swoją wyjątkowość mogę odnaleźć w tym, co kocham - co w sobie kocham, co kocham robić.

Nigdy...

Książka „Wieloryb nie może latać” to kolejny tytuł w ramach wyzwania #12challenge, po który sięgnęła. To, że z reguły nie czytam opisów do książek mówiłam już parokrotnie. Jakie było moje zdziwienie kiedy zaczęłam się zagłębiać w ten tytuł. Nie polubiliśmy się praktycznie od samego początku. Nie dobrnęłam do końca lektury. Wystarczyło mi to, że to co przeczytałam było dla mnie jak masło maślane. Kompletnie nie odnalazłam się w tej książce. Czy wierzę? Nie rozmawiam z Bogiem już od dłuższego czasu. Póki co nie czuję takiej potrzeby. Nie było go wtedy kiedy był potrzebny. Czy jestem obrażona? Być może. Nie zakładam, że kiedyś nie zmienię zdania w tym temacie. Tylko jeżeli Bóg faktycznie zaplanował naszą życiową ścieżkę to przecież i tak nic na niej nie zmienimy i wszystko co się dzieje w naszym życiu spowodowane jest tym, ze to właśnie ten sam Bóg chciał.
Przez ten czas kiedy brnęłam przez tą książkę zastanawiałam się tylko kto mnie tak nie lubi, że mi to poleciał do wyzwania.

Książka „Wieloryb nie może latać” to kolejny tytuł w ramach wyzwania #12challenge, po który sięgnęła. To, że z reguły nie czytam opisów do książek mówiłam już parokrotnie. Jakie było moje zdziwienie kiedy zaczęłam się zagłębiać w ten tytuł. Nie polubiliśmy się praktycznie od samego początku. Nie dobrnęłam do końca lektury. Wystarczyło mi to, że to co przeczytałam było dla...

W rozgardiaszu napraszających się myśli, ponaglających do odnalezienia meritum własnego istnienia, ta książka bezdyskusyjnie jest koniecznością. Mi udało się je odszukać.
Ogromne podziękowania autorowi.

W rozgardiaszu napraszających się myśli, ponaglających do odnalezienia meritum własnego istnienia, ta książka bezdyskusyjnie jest koniecznością. Mi udało się je odszukać.
Ogromne podziękowania autorowi.

Trudno mi ocenić tę książkę ,dlatego zostawię ją bez oceny.
Max Lucado pokazuje w tej książce drogę do Boga,ale mi chyba nadal nie jest po drodze,gdyż ja mam inne spojrzenie w tym temacie.

Trudno mi ocenić tę książkę ,dlatego zostawię ją bez oceny.
Max Lucado pokazuje w tej książce drogę do Boga,ale mi chyba nadal nie jest po drodze,gdyż ja mam inne spojrzenie w tym temacie.

Dobra, solidna pozycja o tym jak odkryć w sobie to do czego przeznaczył nas Pan Bóg. Pozwala wniknąć w siebie i zastanowić się nad swoimi najgłębszymi pragnieniami i predyspozycjami. Polecam!

Dobra, solidna pozycja o tym jak odkryć w sobie to do czego przeznaczył nas Pan Bóg. Pozwala wniknąć w siebie i zastanowić się nad swoimi najgłębszymi pragnieniami i predyspozycjami. Polecam!

Nie wiesz co zrobić ze swoim życiem? W jakim kierunku pójść? Gdzie pracować? Uwazasz ze nie masz żadnych talentów?
Denerwuje cie ze cos ci nie wychodzi a chcialbys pójść np w ślady ojca?

Ta książka jest dla ciebie !
Pokaże ci jak bardzo niepowtarzalny jesteś i jak wiele talentów posiadacz. Wskaże gdzie najlepiej zawodowo byś się rozwijał i do tego czerpał z tego satysfakcję ;)
Ta książka odmieniła moje życie.
Polecam całym sercem !!!!

Nie wiesz co zrobić ze swoim życiem? W jakim kierunku pójść? Gdzie pracować? Uwazasz ze nie masz żadnych talentów?
Denerwuje cie ze cos ci nie wychodzi a chcialbys pójść np w ślady ojca?

Ta książka jest dla ciebie !
Pokaże ci jak bardzo niepowtarzalny jesteś i jak wiele talentów posiadacz. Wskaże gdzie najlepiej zawodowo byś się rozwijał i do tego czerpał z tego...

Rewelacyjna książka o odnajdywaniu swojego obdarowania.
Zawiera praktyczne porady jako odnaleźć to coś do czego jesteśmy stworzeni.

Rewelacyjna książka o odnajdywaniu swojego obdarowania.
Zawiera praktyczne porady jako odnaleźć to coś do czego jesteśmy stworzeni.

Książka - podręcznik. Pomaga spisać, to co niby wiemy, ale jak spiszemy, to można się dowiedzieć czegoś nowego o własnym powołaniu. Lubię Lucado za jego rozmach i za to, że we wszystkim widzi Bożą sprawę :)

Książka - podręcznik. Pomaga spisać, to co niby wiemy, ale jak spiszemy, to można się dowiedzieć czegoś nowego o własnym powołaniu. Lubię Lucado za jego rozmach i za to, że we wszystkim widzi Bożą sprawę :)

Myślę, że warto tę książkę przeczytać. Motywująca.

Myślę, że warto tę książkę przeczytać. Motywująca.