SPOWIEDŹ LUDZKIEGO KAMELEONA
Maks Schulz alias Icek Finkelstein od wczesnego dzieciństwa starał się jak najlepiej dopasować do zaistniałej sytuacji, momentalnie reagując na zmieniające się tendencje społeczne i polityczne.
Już jako niemowlę ze spokojem znosił analne gwałty dokonywane przez kochanka matki, polskiego fryzjera, w myśl zasady, że lepiej mieć mieszkanie w piwnicy i jednego ojczyma niż być bezdomnym i mieć pięciu domniemanych ojców.
W wieku szkolnym odkrył, że „dobre życie” jest po drugiej stronie ulicy w kamienicy i salonie fryzjerskim należącym do żydowskiej rodziny Finkelsteinów. Idolem jego dziecięcych i młodzieńczych lat stał się Icek, wrażliwy żydowski chłopiec myśliciel i poeta, przyszły spadkobierca rodzinnego interesu. Maks robił wszystko aby dorównać swemu bóstwu, łącznie z nauką języka jidysz, udziałem w modlitwach w synagodze jak również nauką fryzjerskiego rzemiosła.
Na drodze do osiągnięcia przez Maksa „małomiasteczkowej nirwany” stanęła wielka historia, a konkretnie dojście do władzy Hitlera. Nasz bohater radykalnie zmienia front i zaciąga się do nazistowskich oddziałów szturmowych SA, ale z uwagi na mało efektowne jasnobrązowe uniformy, aspiruje do SS - elitarnej formacji nazistowskiej, ubierającej się w modne czarne mundury, zaprojektowane i wyprodukowany przez Hugo Bossa. Maks nie chce być brązowym szarakiem, on syn dziwki i pięciu alternatywnych ojców, chce być „elitą Nowych Niemiec”. Na swoje czarne wdzianko i miano ludobójcy „ciężko pracuje”, począwszy od lokalnego pogromu żydowskich sąsiadów, poprzez walki na rosyjskim froncie a skończywszy na masowych egzekucjach w obozie koncentracyjnym.
Niestety los Maksa znów się odmienia, wskutek przegranej wojny, z dumnego nazisty zmienia się w zaszczutego zbiega, ukrywające się w polskim lesie, przed żołnierzami Armii Czerwonej, polskimi partyzantami a przede wszystkim przed odpowiedzialnością karną za zbrodnie wojenne. I tak jak Jaś i Małgosia trafia do leśnej chatki do babci Weronki, która oględnie mówiąc nie grzeszy urodą, wygląda na 100 lat i źle jej z oczu patrzy. Dumny esesman przystaje na nową rolę perwersyjne zabawki w rękach niewyżytej seksualnie sadystki. Ten epizod przygotowuje go do jego największej życiowej przemiany - w żydowską ofiarę Holokaustu.
A potem to już jakoś samo idzie, jak w filmie Woody Allena „Zeling”, każda zmiana jest możliwa:
„Z niewinnego niemowlęcia, które nazywało się kiedyś Maks Schulz, zrobił się mały szczurołap. A ze szczurołapa uczony panicz. A z uczonego panicza… fryzjer. A z fryzjera esesman. A z esesmana ludobójca. A ludobójcy… drobny żydowski czarnorynkowy handlarz Icek Finkelstein. A teraz: z drobnego żydowskiego handlarza Icka Finkelsteina… pionier, repatriant, bojownik o wolność.”
Czytając „Nazistę i fryzjera” miałam nieodparte wrażenie, że mimo iż jest to pierwsza książka tego autora skądś znam ten sposób pisania: obsceniczny, wulgarny język, odzierający z intymności sposób ukazania bohaterów, obrazoburcze wystąpienia przeciwko symbolom religijnym, antypolski stosunek. Na myśl przychodzi Jerzy Kosiński i jego (lub nie jego) „Malowany ptak”, dlatego nie polecam tej lektury osobom, które źle zniosły przedmiotową pozycję. Dla mnie ważki jest poruszony w książce temat jakim jest siła ludzkiego strachu, który pcha bohatera w objęcia kolejnych tożsamości, aż do osiągnięcia „światopoglądowej schizofrenii”.

SPOWIEDŹ LUDZKIEGO KAMELEONA
Maks Schulz alias Icek Finkelstein od wczesnego dzieciństwa starał się jak najlepiej dopasować do zaistniałej sytuacji, momentalnie reagując na zmieniające się tendencje społeczne i polityczne.
Już jako niemowlę ze spokojem znosił analne gwałty dokonywane przez kochanka matki, polskiego fryzjera, w myśl zasady, że lepiej mieć mieszkanie w...