„Męski pół świata” to spisane, ciekawym językiem, dyskusje dwóch panów w wieku, świadczącym o ich życiowym doświadczeniu. Poeta Tomasz Jastrun spotyka sie w tej ksiażce z psychologiem Wojciechem Eichelbergerem.
Rozmowy dotyczą relacji damsko-męskich z punktu widzenia mężczyzny, ale czasami w bardziej zobiektywizowanej formie podanej przez Eichelbergera, gdy występuje jako doświadczony terapeuta.
Dominujący subiektywny punkt widzenia, który autorzy kilkakrotnie świadomie deklarują, jest jednocześnie wadą i zaleta (str. 143). Daje czytelnikowi poczucie intymności zwierzeń autorów, a jednocześnie uniemożliwia syntetyczne analizy opisywanych zjawisk.
Nie można im zarzucić braku szczerości. Opisują swoje dziecięce fascynacje koleżankami, walki o dominację między kolegami. Wielokrotnie dokonując autoanalizy postępowań w życiu dorosłym, źródeł ciemnych i jasnych stron postępowania upatrując we własnym dzieciństwie. Taki niemal autoterapeutyczny ton odebrałem jako otwartą próbę dzielenia się z innymi doświadczeniem. Mnie to przekonało.
Poznajemy więc nauczycielki szkolne, mamki, sąsiadki. Wszystkie one budowały ich młodzieńczy obraz świata drugiej płci, formując ich w wieku dojrzewania. Rozprawiają się z własnymi pierwszymi nieudanymi związkami, upatrując klęsk w niemożliwej dojrzałej i odpowiedzialnie zbudowanej relacji w tak młodym wieku (str. 192-193).
Nie oszczędzają ojców i matek. W przypadku Jastruna dowiadujemy się na przykład, że jego ojciec był dalece niedojrzały (Piotruś Pan), co dla matki potrzebującej męskiego wsparcia było dużym wyzwaniem (str. 240-241).
Jako że pochodzą z pokolenia tuż-powojennego, dysponują dość szeroką panoramą spostrzeżeń zmian obyczajowości w Polsce. Szczególnie opisy wyzwalania się polskich kobiet z patriarchatu pokazali ciekawie i w sposób dający do myślenia. Prezentują często obserwowane odwrócenie ról, które aktualnie jest, według nich, stanem przejściowym do pożądanego partnerstwa w związkach.
Mężczyźni nie byliby sobą, gdyby 'nie dostało się' kobietom. Przytoczę tylko jeden cytat z Jastruna, który może być tematem osobnej książki (str. 231):

"Skoro kobieta jest w stanie poświecić życie dla dziecka, nic dziwnego, że potrafi poświęcić dobry charakter jednego [mężczyzny] na rzecz pieniędzy drugiego".

Niezbyt ciekawie wypadły również kobiety, gdy Eichelberger przytacza badania dotyczące ustalenia ojcostwa (str. 180). Okazuje się, że połowa kobiet byłaby przeciw obowiązkowym badaniom DNA noworodków (zapytani mężczyźni niemal wszyscy byliby za takim badaniem). Czyli monogamia w istocie, służy mężczyznom, bo pozwala prawnie usankcjonować ich potrzeby replikacji genów! Dodatkowo, ponad 20% kobiet świata deklaruje, że wychowuje dzieci swoje, lecz nie małżonka.
Druga część książki to męskie strachy. Dowcipnie i z dystansem wyjaśniają typową awersję mężczyzn do wizyt u lekarzy (str. 163), czy społecznie pokręcony lęk bycia oskarżonym o homoseksualizm (str. 165-166).
Na końcu dostajemy pejzaż obyczajowy społeczeństwa, któremu zagraża powszechna infantylizacja. W tym obaj upatrują największe nieszczęście początku XXI wieku.
Jedyne moje zastrzeżenie formalne dotyczy koncepcji energii jin i 'kobiecych aspektów wszechświata' (str. 210). Dla mnie to szarlataneria w ustach psychoterapeuty.
Ogólnie czyta się dobrze. Dostajemy wiele oczywistości. Jest też jednak sporo perełek, które powinny stanowić dla każdego punkt startu do, nawet drobnych, rachunków sumienia.

„Męski pół świata” to spisane, ciekawym językiem, dyskusje dwóch panów w wieku, świadczącym o ich życiowym doświadczeniu. Poeta Tomasz Jastrun spotyka sie w tej ksiażce z psychologiem Wojciechem Eichelbergerem.
Rozmowy dotyczą relacji damsko-męskich z punktu widzenia mężczyzny, ale czasami w bardziej zobiektywizowanej formie podanej przez Eichelbergera, gdy występuje jako...