Bardzo dobrze napisana biografia cesarza Józefa II.
Autor świetnie przedstawił sylwetkę Habsburga.Sporo miejsca poświęcił rysowi psychologicznemu postaci, a także sytuacji polityczno-społecznej tamtych czasów.
Z książki dowiadujemy się , że Józef II (syn Marii Teresy i brat Marii Antoniny) był zamkniętym w sobie, skrytym człowiekiem.
Choć sprawiał wrażenie wyniosłego , nie potrafiącego okazywać uczuć, tak naprawdę był nieśmiały.Był człowiekiem nieszczęśliwym , samotnym.
W zasadzie w całym swoim życiu tylko raz kochał, i to bez wzajemności swoją pierwszą żonę Izabelę Parmeńską , którą szybko utracił.
Prowadził skromny tryb życia ,nie przywiązywał wagi do ubioru.Był przeciwnikiem wystawnych przyjęć , czy bali.Natomiast kochał to wszystko co wiązało się z wojskiem.
Choć przeprowadził liczne reformy, zniósł poddaństwo chłopów , znacznie ograniczył rolę kościoła , budował szpitale , szkoły , dokonał zmian w sądownictwie i administracji ,nie był ceniony ani kochany przez mu współczesnych , co odczuwał bardzo boleśnie.

Ciekawa postać.Warto przeczytać !

Bardzo dobrze napisana biografia cesarza Józefa II.
Autor świetnie przedstawił sylwetkę Habsburga.Sporo miejsca poświęcił rysowi psychologicznemu postaci, a także sytuacji polityczno-społecznej tamtych czasów.
Z książki dowiadujemy się , że Józef II (syn Marii Teresy i brat Marii Antoniny) był zamkniętym w sobie, skrytym człowiekiem.
Choć sprawiał wrażenie wyniosłego , nie...