Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest pewna perwersja w nazywaniu Habsburga "rewolucjonistą". No chyba, że przyjmiemy, iż był on nim w gronie członków własnego rodu. Wtedy tak, możemy nazwać go... hmm, innowatorem? Największym z wielkich biurokratów? Słowa "rewolucja" i "rewolucjoniści" zachowałbym raczej dla tych wszystkich, którzy zmagali się z nieprawdopodobnym uciskiem takich feudałów jak Józef II i jemu podobni. To ci, którzy za czasów życia tego władcy walczyli o wolność i godne traktowanie w Ameryce Płn., czy też we Francji, poświęcali swe życie (nieraz dosłownie),aby takich Habsburgów sprowadzić ze szczytu drabiny społecznej na obywatelską równinę (siostra Józefa - Maria Antonina do końca nie potrafiła zrozumieć w jakiej rzeczywistości się znajduje i o co chodzi prawdziwym rewolucjonistom). Józef II był oświeconym absolutystą. Chyba nawet najbardziej spośród wszystkich tak nazywanych w XVIII wieku. Jego reformy, całkowite przeobrażenie monarchii którą zarządzał, były faktycznie zdumiewające. I nawet skrajny konserwatyzm warstwy do której należał, oraz siły społeczne na której opierało się władztwo jego dynastii, nie potrafiły storpedować tego co wyprawiał. A zrobił bardzo wiele. Mało który władca wcześniej (kojarzy mi się z nim jedynie Filip II hiszpański) był tak nieprawdopodobnie płodny i skrupulatny jeśli chodzi o akty prawne i osobiste kierowanie administracją. Całkowite podporządkowanie sobie i nie liczenie się z głosem sprzeciwu Kościoła również było niecodzienne. Miał z tego powodu wielu wrogów i podskórnych przeciwników, ale nic sobie z tego nie robił. Liczyła się reforma państwa i jego potęga. Należało więc wyciskać podatki i centralizować nadzór nawet nad duchowieństwem. Wzorem dla Józefa był Wielki Fryc. Pruski władca imponował swemu młodszemu austriackiemu koledze po fachu, szczególnie swym talentem wojskowym. Józef próbował stać się tak samo wielki na polu walki oraz w zarządzie państwem. Do pomocy miał nie byle kogo, bo samego potężnego i ogromnie doświadczonego kanclerza Kaunitza, architekta potęgi Habsburgów za Marii Teresy. Obaj ci mężowie potrafili dokonać wielu ciekawych rzeczy w dziedzinie kierowania państwem. Biografię autorstwa F. Fejto czyta się dobrze. Życie cesarza i obraz epoki zostały ciekawie zarysowane. Każdy miłośnik BSL powinien być kontent.