„Kamienie na Szaniec” Aleksandra Kamińskiego to książka, którą każdy powinien przeczytać. Opowieść straszna, przejmująca i niestety prawdziwa.Nie tylko pokazuje realia drugiej wojny światowej, ale również odkrywa przed nami tajniki ludzkiej natury. Alek, Rudy i Zośka nigdy nie byliby tymi samymi ludźmi gdyby nie wojna. Wojna zmienia ludzi, karze sięgać po broń i w dodatku robić z niej użytek. „ A potem na bój idą po kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec”. Tak właśnie opisuje to wszystko Rudy cytując Słowackiego.
Jestem harcerką, więc tematyka lektury, bardzo mnie urzekła. Historia ta zdarzyła się naprawdę, co według mnie jeszcze bardziej karze po nią sięgnąć. Uważam, że książki, takie jak „Kamienie na Szaniec” to nasz dziedzictwo, którego nie można zlekceważyć.
Nie są to zwykli, przeciętni obywatele. Każdy ma swoją historię, którą poświęca, by innym żyło się lepiej. Takich jak oni było wielu, jednak autor właśnie ich zobaczył i docenił podczas tych szarych i smutnych dni. Alek, Rudy i Zośka – tak ich zapamiętaliśmy. Jan Bytnar, Tadeusz Zawadzki i Aleksy Dawidowski, żaden nie przeżył. Dają przykład poświęcenia największej wagi, bo poświęcenia życia za Boga, honor i ojczyznę. Ale czy wszyscy o tym pamiętają i stawiają ich sobie za wzór? Ja pamiętam, to moi bohaterowie.

„Kamienie na Szaniec” Aleksandra Kamińskiego to książka, którą każdy powinien przeczytać. Opowieść straszna, przejmująca i niestety prawdziwa.Nie tylko pokazuje realia drugiej wojny światowej, ale również odkrywa przed nami tajniki ludzkiej natury. Alek, Rudy i Zośka nigdy nie byliby tymi samymi ludźmi gdyby nie wojna. Wojna zmienia ludzi, karze sięgać po broń i w dodatku...