"Gdy rozum śpi, budzą się upiory" - to krótkie, wypowiedziane przez malarza F. Goya zdanie wraz z dwoma innymi cytatami stanowi wstęp do jednego z najbardziej znanych i poczytnych horrorów, jakim jest "Lśnienie" S. Kinga.

Bohaterami książki jest rodzina Torrance'ów. Zmagający się z problemem alkoholowym Jack Torrance (ojciec i mąż) w skutek niekontrolowanego wybuchu gniewu, traci posadę nauczyciela i tym samym zmuszony jest do szybkiego znalezienia nowej pracy. W innym wypadku jego żonie Wendy i synowi Danny'emu grozi bieda i niedostatek.
Los jednak uśmiecha się do Jacka (przynajmniej tak może wydawać się na początku) i otrzymuje on posadę dozorcy w ogromnym, położonym wysoko w górach hotelu.
Tętniący życiem i pełny gości budynek, staje się zupełnie odcięty od świata w okresie zimowym. Jest on wtedy praktycznie niedostępny dla nikogo z zewnątrz, a mieszkające w nim osoby są zdane jedynie na siebie.
Na takie dobrowolne więzienie godzi się rodzina Torrance'ów, która ma objąć pieczę nad bezpieczeństwem opustoszałego hotelu.
Z początku przyjemne i wygodne życie przekształca się w koszmar, gdy okazuje się, że w hotelu znajduje się coś jeszcze. Coś czego nie powinno tam być, coś co wzbudza w głównych bohaterach przerażenie. Bezustannie padający śnieg pogłębia tylko uczucie osamotnienia i izolacji.

W swojej książce S. King po mistrzowsku ukazuje, że często największym wrogiem człowieka jest on sam. autor pokazuje, że większość tragedii ma początek w ludzkim umyśle, gdzie tak naprawdę rozpoczyna się "bal" (Ci co czytali, wiedzą do czego nawiązuję).
Jack Torrance mieszka w zasypanym śniegiem, odciętym od świata hotelu. Tak naprawdę jednak, staje się przede wszystkim więźniem własnej głowy.

S. King jest mistrzem w budowaniu napięcia. Pomalutku rośnie ono w górę, żeby za chwilę nieznacznie opaść, a potem ponownie uderzyć ale tym razem ze zdwojona siłą.
Kiedy czytelnik zaczyna czuć się lekko uśpiony, wydarza się coś takiego co natychmiast przykuwa jego uwagę i zmusza do koncentracji.

Pisząc opinię o "Lśnieniu", muszę obowiązkowo wspomnieć o jego ekranizacji będącej dziełem S. Kubricka. Z tego co mi wiadomo, to nie przypadła ona do gustu autorowi powieści, który nakręcił własny film. Dla mnie jednak "Lśnienie" Kubricka to mistrzostwo, a Jack Nicholson w roli J. Torrance'a jest niesamowity, wspaniały i niepodrabialny. Nie wyobrażam sobie kogokolwiek innego, kto byłby w stanie zagrać tak jak on. J. Nicholson jest wręcz stworzony do takich ról, nikt inny nie potrafi zagrać szaleństwa tak wiarygodnie i przekonująco, tak żeby doskonale widoczne było nie tylko w zachowaniu, ale i w oczach.

Na zakończenie dodam jeszcze tylko, iż powieść "Lśnienie" jest pozycją obowiązkową dla wszystkich fanów horroru, a także innych ceniących sobie klasykę tego gatunku.

"Gdy rozum śpi, budzą się upiory" - to krótkie, wypowiedziane przez malarza F. Goya zdanie wraz z dwoma innymi cytatami stanowi wstęp do jednego z najbardziej znanych i poczytnych horrorów, jakim jest "Lśnienie" S. Kinga.

Bohaterami książki jest rodzina Torrance'ów. Zmagający się z problemem alkoholowym Jack Torrance (ojciec i mąż) w skutek niekontrolowanego wybuchu...