"...To nieludzkie miejsce czyni z ludzi potwory..."

"(...) , jak cienie rzucane przez odrażającą latarnię przekształcającą się w plątaninę pnączy, w dżunglę pełną mięsożernych roślin, które pragną tylko owinąć się wokół niego, wycisnąć z niego życie i pociągnąć go za sobą w czarną otchłań, gdzie błyska czerwienią jedno groźne słowo:
REDRUM..."

Góry Skaliste, wschodnie łańcuchy Kordylierów, ciągnące się na długości ok. 4800 km, od rzeki Liard w Kolumbii Brytyjskiej do rzeki Rio Grande w stanie Nowy Meksyk. Najwyższy szczyt pasma to Mount Elbert 4401 m npm znajdujący się w amerykańskim stanie Kolorado.
W niezwykłych okolicznościach tej zjawiskowo pięknej i jednocześnie złowrogiej natury King umieścił miejsce akcji i Hotel Panorama.
"...To ten budynek widział pośród śnieżycy, ciemny, rozbrzmiewający łoskotem. Tam jakaś obrzydliwie znajoma postać szukała go w długich korytarzach wyścielonych dżunglowym chodnikiem. Przed tym hotelem przestrzegał go Tony. To było tutaj. Tutaj. niezależnie od tego, czym było Redrum, tu się znajdowało..."
Panoramę umiejscowiono w najpiękniejszym miejscu w Ameryce, budowa trwała 1907-1909, najbliższa miejscowość Sidewinder odległa 40 mil.
Robert Townley Watson pierwszy właściciel, potem był kilkakrotnie sprzedawany, zmieniała właścicieli, był odrestaurowany, milionerzy, artyści, świat przestępczy przewijał się aż do 1970 roku, gdy kupił go pan Shockley z grupą wspólników.
Najsłynniejsze rody : Rockefellerowie, Astrorowie, prezydenci :Wilson, Harding, Roosevelr, Nixon, świat filowy, celebryci, pisarze:Capote, Miller, Marilyn Monroe, Clark Cable z małżonką Carole Lombard,Henry Ford z rodziną z przeplatającym się półświatkiem i mafijnymi porachunkami.
Hotel przyjmował znakomitych ludzi ale był też świadkiem wielu tragicznych wydarzeń, zabójstw, śmierci...i słynny pokój 217...napis REDRUM
To wprowadzenie i rys historyczny nakreśla nam dzieje miejsca, w którym rodzina Torrance spędzi następne pięć miesięcy w izolacji i odosobnieniu, samotności od świata ,w śnieżnej oprawie.
King wprowadza nas w hermetyczno-klaustrofobiczną parabolę budynku, który historią, pięknymi wnętrzami i złem, niewiadomego pochodzenia zacznie powolnym procesem, studium szaleństwa, paranoi, strachu wchłania Jacka, Wendy i ich pięcioletniego synka Danny'ego.
Danny to niezwykłe dziecko ze zdolnościami lśnienia, inaczej jasnowidzenia, ma przyjaciela wyimaginowanego Tonny'ego i poznanie Dicka Hallaranna, jest krokiem ,i możliwością otworzenia swoich zdolności, poprzez spotkanie takiej samej osoby.
Obezwładniająca, gęsta atmosfera powoli konstruktywnie buduje i wprowadza nas w studium paranoi, strachu, obaw, izolacji, odosobnienia, które w stopniowo rozrywa relacje i więzi rodzinne. Jack skupia się nad napisaniem sztuki, Wendy ogarnia wnętrza hotelu, pełna nadziej na nową szansę dla ich rodziny, po trudnych przejściach z alkoholizmem męża i skandalem ostatniej pracy, Danny niezwykłe dziecko o niezwykłych zdolnościach zaczyna w trakcie zabaw odkrywać tajemnice poszczególnych pomieszczeń i spotykać dawnych mieszkańców, którzy zostali w roli duchów np. bliźniaczki porąbane przez ojca, szukają kogoś do zabawy na zawsze, spływające krwią czy kobieta z pokoju 217 ukazująca się Danny'emu i Jackowi.
Modelowy obraz rodziny zaczyna powoli upadać, Jack popada w obłęd i paranoję, wciągnięty przez zło hotelu i prowadzony przez Derwenta Grady'ego, dozorcę , który poćwiartował rodzinę i popełnił samobójstwo.
Wenda zostaje w tym modelu sprowadzona do kury domowej, poniżanej, nieśmiałej, wobec , której Jack stosuje przemoc psychiczną i fizyczną.
Danny małomówny, swoje zdolności nie umiejący jeszcze ujarzmić, pełen wątpliwości, słyszący myśli innych, widzący rzeczy, które się wydarzą, wciąż zarzucający sobie, że jest winny, że nie mógł zapobiec pewnych sytuacjom, konsekwencjom.
Fluid odbieranych zjawisk paranormalnych udziela się wszystkim, wdzierając się w dusze, umysł, wżerając się w najgorsze koszmary i uwalniając ich obrazy.
Konstrukcja groza, narastające napięcie, Jack biegający po hotelu z młotem w amoku, obezwładniony i sterowany siłą zła, jest kulminacją przerażenia, szaleństwa i paranoi.

"...Jesteś hotelem. I kiedy dostaniesz to, czego chcesz, nic nie dasz mojemu tacie, bo jesteś samolubem. I mój tata wie o tym. Musiałeś go zmusić do picia Złej Rzeczy. Inaczej byś go nie dostał, ty łgarzu ze sztuczną twarzą..."

"...Dany stał nieruchomo. Nie miał doką uciekać, bo wszędzie była Panorama. Pojął to nagle i bez bólu. Po raz pierwszy w życiu myślał i czuł jak człowiek dorosły, rozumiał istotę swego doświadczenia w tym złym miejscu - jego przykrą treść..."

Do pakietu dołączam film, który jest luźna wersja literacką S. Kubricka z 1980 roku w rolach głównych Jack Nicholson , Shelley Duvall, Danny Lloyd, Scatman Crothers.
Piękno Gór Skalistych ze wstępem Pendereckiego wciągają nas w piękno i złowrogość hotelu, który z narastającym grozą, napięciem biegającym Jackiem z zestawem bogactwa mimiki od euforii do skrajności, opętania,szaleństwa, przebiegłości w oprawie artykułowanych i nieartykułowanych dźwięków i młotem, uciekająca Wendy z nożem, wygląda niczym marionetka, oszalała i mały chłopiec, który odczuwa wszystko co tam się dzieje naprawdę.

Niedawno wydano audiobook przez Teatr Radia z doskonałą obsadą, specjalnie odsłuchałam i muszę przyznać, że reżyser z aktorami zafundowali nam klaustrofobiczne studium zła, obezwładniająca siła, która przeszywa, wnika, wżera się by nas złamać i wgnieść w ziemię.
Wszystkie trzy formy od tradycyjnej książki poprzez film i audiobook są majstersztykiem i arcydziełem gatunku horroru/thrillera.

"...To nieludzkie miejsce czyni z ludzi potwory..."

"(...) , jak cienie rzucane przez odrażającą latarnię przekształcającą się w plątaninę pnączy, w dżunglę pełną mięsożernych roślin, które pragną tylko owinąć się wokół niego, wycisnąć z niego życie i pociągnąć go za sobą w czarną otchłań, gdzie błyska czerwienią jedno groźne słowo:
REDRUM..."

Góry Skaliste, wschodnie...