Zacznę od początku. Okładka jest dość zwyczajna, ale za to sposób rozdzielenia rozdziałów jest naprawdę ciekawy. W książce nie zamieszczono spisu treści, co wcale nie jest kłopotliwe.
Co do treści. Pomysł dość ciekawy. Polowanie na czarownice zostało pokazane w naprawdę dobry sposób. W całej tej gorączce i szale opamiętania nie zabrakło osób myślących trzeźwo i racjonalnie, co się chwali. Książka zyskuje jeszcze na tym, że sam autor jest potomkiem Kuislów, którzy są głównymi bohaterami. Co prawda kat, jak na mój gust został za bardzo wyidealizowany, pod względem różnorodnych umiejętności.

Mam też parę zastrzeżeń co do fabuły i rozgrywającej się akcji, ale nie wymienię i nie opiszę ich tutaj, ze względu na was, żeby nie popsuć zabawy. Jeżeli chcielibyście porozmawiać o książce z przyjemnością zapraszam.
A tymczasem polecam „Córkę Kata” wszystkim tym, którzy uwielbiają intrygi naszkicowane na cienkim gruncie.
M.

Zacznę od początku. Okładka jest dość zwyczajna, ale za to sposób rozdzielenia rozdziałów jest naprawdę ciekawy. W książce nie zamieszczono spisu treści, co wcale nie jest kłopotliwe.
Co do treści. Pomysł dość ciekawy. Polowanie na czarownice zostało pokazane w naprawdę dobry sposób. W całej tej gorączce i szale opamiętania nie zabrakło osób myślących trzeźwo i racjonalnie,...