Książkę zakupiłam przede wszystkim ze względu na ''77 wierszy niepublikowanych i 44 rozproszone w antologiach, prasie lub wydaniach poszerzonych''i w ostatecznej ocenie tego obszernego dzieła z ręką na sercu powiedzieć mogę,że się nie zawiodłam.Po lekturze mam wrażenie,że wiem więcej,że poznałam Marcina Świetlickiego od innej strony,tej intymnej.I szczerze-chciałabym,żeby tak było.Tyle,że im dłużej wertuję kartki i odkrywam jego drugą,ekshibicjonistyczną naturę,tym mniej trafia do mojej głowy.Na chłopski rozum,powinno być inaczej,prawda? Świetlicki nie chce się obnażać,a przynajmniej nie chce się obnażać w sposób prosty i otwarty; daje trop i zostawia wiadomości między wersami,które niczym detektyw okrywam raz po raz.Śmiesznie to brzmi,ale tak właśnie się czułam.I faktycznie,gdy przeczytamy 'Wiersze' możemy poczuć się, jakbyśmy wkroczyli w nieodkrytą wcześniej sferę-prywatność. Coś,co trudno z Marcina wydobyć i ta niemożność wcale nie jest zła,bo prywatność jest czysta i Nasza.Marcin Świetlicki co najwyżej umożliwia nam otarcie się o nią i za to wielkie dziękuję.

Książkę zakupiłam przede wszystkim ze względu na ''77 wierszy niepublikowanych i 44 rozproszone w antologiach, prasie lub wydaniach poszerzonych''i w ostatecznej ocenie tego obszernego dzieła z ręką na sercu powiedzieć mogę,że się nie zawiodłam.Po lekturze mam wrażenie,że wiem więcej,że poznałam Marcina Świetlickiego od innej strony,tej intymnej.I szczerze-chciałabym,żeby...