"Znaczy kapitan" Karola Olgierda Borchardta od lat jest jedną z moich ukochanych książek - ostatnio, po kilkunastu latach, wróciłam do tej lektury po raz czwarty i zaśmiewałam się do łez. Tyle humoru i cudowny, groźny "Znaczy Kapitan"!

Z tego względu z ciekawością przeczytałam listy Kapitana Karola Olgierda Borchardta do jego sympatii Marii Frontczakówny, są one bardzo intymne i szczere, jednak w dużej mierze pozbawione tej iskry humoru obecnej w "Znaczy Kapitanie". Pozostawiły we mnie uczucie smutku - w sam raz na ostatni dzień Starego Roku (nie lubię Sylwestra, zanadto odczuwam wtedy przemijanie czasu). Szkoda, że Kapitanowi nie dane było ułożenie sobie życia z inteligentną, "jasną, prostą i czystą" kobietą pokroju Marii.
Przeraził mnie nastrój rezygnacji i zwątpienia emanujący z listów Borchardta z l. 30 XX w. Czuł się on jak człowiek stary, sterany życiem, a przecież był o kilka lat młodszy od Marii i nie miał wówczas jeszcze trzydziestki! Całe życie było jeszcze przed nim. Nie da się jednak ukryć, że samotność mimo obecności innych (a zwłaszcza rodziny) jest najboleśniejsza.

Jak wiadomo, małżeństwo Kapitana Borchardta nie należało do udanych, jednak z jakichś względów nie doszło do rozwodu. Taka rycerska postawa Kapitana Borchardta znacząco kontrastuje z matrymonialnym nastawieniem Kapitana Mamerta Stankiewicza "Znaczy Kapitana", który - ku mojemu nieopisanemu zdumieniu - mimo całej swojej surowości i sztywnych zasad moralnych, miał aż trzy żony!

"Znaczy kapitan" Karola Olgierda Borchardta od lat jest jedną z moich ukochanych książek - ostatnio, po kilkunastu latach, wróciłam do tej lektury po raz czwarty i zaśmiewałam się do łez. Tyle humoru i cudowny, groźny "Znaczy Kapitan"!

Z tego względu z ciekawością przeczytałam listy Kapitana Karola Olgierda Borchardta do jego sympatii Marii Frontczakówny, są one bardzo...