"Kontra" Mackiewicza to książka łącząca fikcyjną fabułę z informacjami historycznymi. Autorowi udało się rewelacyjnie zgrać dwa odrębne gatunki - burzliwe, powieściowe losy kozackiej rodziny przeplatają się z interesującymi, przystępnie, ale i błyskotliwie podanymi faktami. Obie warstwy idealnie współgrają i się uzupełniają, pokazując, jak w wielką historię wpisują się perypetie zwykłych ludzi.

Powieść jest bardzo poruszająca. Duże wrażenie robią dramatyczne dzieje Kozaka Aleksandra oraz jego bliskiej i dalszej rodziny, której losy śledzimy przez kilkadziesiąt lat, przez trzy pokolenia.
Równie ciekawie pokazany został zbiorowy portret Kozaków znad Donu, walczących podczas drugiej wojny światowej zarówno z sowietami, jak i z Niemcami, z którymi przez pewien czas byli sprzymierzeni. Układ z aliantami, który zamiast upragnionej wolności przyniósł niechciany powrót do Związku Radzieckiego i idące za tym represje, to czarna karta w historii dwudziestowiecznej Europy.

Można różnie ustosunkowywać się do relacji panujących na przestrzeni wieków między Polakami i Kozakami. Ta książka pokazuje, że po obu stronach były ofiary, a największe cierpienia zwykle dotykały bezbronnych cywilów.

"Kontra" to również bolesna opowieść o człowieku wrzuconym w bezwzględny rytm historii, na której przebieg nie ma on wpływu. A to uniwersalny temat i ponadczasowa prawda, które Mackiewicz pokazuje w sposób rzetelny, bezkompromisowy i bez owijania w bawełnę.

"Kontra" Mackiewicza to książka łącząca fikcyjną fabułę z informacjami historycznymi. Autorowi udało się rewelacyjnie zgrać dwa odrębne gatunki - burzliwe, powieściowe losy kozackiej rodziny przeplatają się z interesującymi, przystępnie, ale i błyskotliwie podanymi faktami. Obie warstwy idealnie współgrają i się uzupełniają, pokazując, jak w wielką historię wpisują się...