Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W opisie padają słowa o plastycznych opisach życia, ironii i doskonałym zmyśle obserwacji. To bardzo życzliwe słowa i niestety mocno na wyrost. Czytając miałam wrażenie, że książka składa się głównie ze zdań zaczynających się od "jadłam", "widziałam", "spotkałam", potem padają miejsca, nazwiska i... tyle, tyleż samo o tych ludziach czy miejscach można dowiedzieć się z indeksu. Bardzo mało jest w tych wspomnieniach rozwinięcia, emocji i wspomnianego plastycznego opisu. Jeżeli czyjaś suknia wzbudziła dyskusję, to nie ma tam słowa o tym z jakiego powodu, jak książe poczynił zakupy, to nie wiadomo jakie, jeżeli obiad był dobry, to opis na tym się kończy. Kiedy zdarzają się bardziej rozwinięte uwagi - wciąż są zbyt ogólne, by można rzeczywiście poznać epokę i mentalność ówczesnych ludzi. Nie winię za to Platerowej, nie pisała tych wspomnień by je opublikować, jednak jest to lektura dla fascynatów.