Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pobierając audiobooka liczyłam na to, że wielkiej makabry nie doświadczę i nie będę musiała "zamykać oczu" słuchając chirurgicznych opisów tego, gdzie, co i komu Kuba rozpruwa. No i nie doświadczyłam. Ale o dziwo - utrzymana w klimacie Poego książka - to pozycja, która grozy nie budzi wcale, w żadnym nawet najbardziej dramatycznym momencie. A przecież autobiografia Kuby Rozpruwacza do czegoś zobowiązuje. Dostajemy za to wiktoriański Londyn, ekscentrycznego młodego człowieka, który zabija, bo lubi noże i na koniec zdziwaczałego kalekę. Wszystko to poprawnie napisane i bardzo dobrze przeczytane przez profesjonalnego lektora. Ciekawe zakończenie, nieco zaskakujące i części związane z pracą redakcyjną nawiązujące np. do wykorzystanej bibliografii to wisienka na torcie, która nie każdemu jednak może się podobać. Wszyscy czytelnicy, którzy spodziewają się po tej lekturze sensacyjnych odkryć, śmiałych koncepcji i prawdziwej historii Kuby Rozpruwacza będą - moim zdaniem - rozczarowani ... natomiast jako zwykłe czytadło, ta autobiografia się sprawdzi.