Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Antonin Ładyński
2
5,5/10
Pisze książki: powieść historyczna
Urodzony: 1896 (data przybliżona)Zmarły: 1961 (data przybliżona)
Antonin Ładyński, (ur. 1896, zm. 1961)- poeta, prozaik, historyk, dziennikarz; autor zbiorów wierszy, powieści, szkiców historycznych.
Od roku 1920 żył i tworzył na emigracji, głównie we Francji do kraju wrócił w roku 1955; jego najwybitniejszym dziełem jest trylogia poświęcona dziejom Rusi Kijowskiej,którą otwiera Upadek Chersonezu, wydany w roku 1959.
Od roku 1920 żył i tworzył na emigracji, głównie we Francji do kraju wrócił w roku 1955; jego najwybitniejszym dziełem jest trylogia poświęcona dziejom Rusi Kijowskiej,którą otwiera Upadek Chersonezu, wydany w roku 1959.
5,5/10średnia ocena książek autora
11 przeczytało książki autora
28 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Upadek Chersonezu Antonin Ładyński
5,0
Powieść jest napisana w konwencji wspomnień-kroniki głównego bohatera - Heraklejtosa Metafrostosa, wiernego sługi cesarza bizantyńskiego Bazylego II, który dostępuje godności patrycjusza i drungariosa-dowódcy floty. Tymczasem Bizancjum wobec zagrożenia bułgarskiego prosi o pomoc księcia kijowskiego Włodzimierza. Cesarz w zamian przyrzeka mu rękę swej siostry Anny, potem jednak odmawia. W odwecie Rusowie zdobywają Krym. Tytułowy upadek tamtejszego starożytnego miasta i portu Chersonez (dziś część Sewastopola) otwiera nowy rozdział w dziejach. Cesarz oddaje Annę, a Włodzimierz w 988 r. przyjmuje chrzest - wedle tradycji właśnie w Chersonezie. Temat niezwykle aktualny dziś, podczas zaboru Krymu, wojny rosyjsko-ukraińskiej i wielkiego ideowego sporu o dziedzictwo Rusi kijowskiej. Ale zamordowany mało wyrazistym pomysłem na bohatera, aż nadto mdłego, nadmiarem szczegółów oraz specyficznym namaszczonym stylem, który miał oddawać ceremonialną, wysublimowaną kulturę Bizancjum. Niestety nuży.
Anna Jarosławna królowa Francji Antonin Ładyński
6,0
To książka, którą kupiłam dawno temu . Pamiętam zaciekawiła mnie okładka i tytuł: "Anna Jarosławna - królowa Francji ".
Nigdy nie słyszałam żeby na tronie Francji zasiadała ruska księżniczka . A jednak...
Anna Jarosławówna (ur. ok. 1035, zm. 5 września między 1075 a 1078) – księżniczka ruska, królowa Francji z dynastii Rurykowiczów, córka Jarosława I Mądrego i jego prawdopodobnie drugiej żony, Ingegerdy Szwedzkiej ( Wikipedia)
Tyle oficjalne źródło.
Antonin Ładyński w swojej książce snuje losy życia średniowiecznej księzniczki , a potem królowej Francji.
W pierwszej części poznajemy młodziutką księżniczkę Rusi kijowskiej na tle walki o władzę jej ojca Jarosława Mądrego . W ramach mariaży politycznych zostaje uzgodnione małżeństwo Anny z Henrykiem I z dynastii Kapetyngów , królem Francji .Była jego trzecią żona i jedyną , z którą miał synów .
Związek pomiędzy Europą Zachodnia , a Wschodem był możliwy . Oboje należeli do jednego Kościoła . Schizma czyli rozłam na kościół rzymsko-katolicki i prawosławny nastąpiła już po wstąpieniu przez Annę na francuski tron.
Druga część książki to wielka podróż z Kijowa do Henryka I , ze Wschodu na Zachód również przez teren Polski. Anna , jak wszystkie wysoko urodzone kobiety średniowiecza , nie miała żadnej możliwości wyboru małżonka . Przyjęła to co podyktował los. Nie zmienia to faktu ,że swoje serce oddała młodemu jarlowi i to do niego kierowała myśli w ostatniej godzinie życia .Do niego i ukochanej Rusi ,za która zawsze tęskniła.
Okres panowania przy boku francuskiego króla , urodzenie czwórki dzieci ( w tym dwóch synów) .
Autor postrzega ją , jako mądrą , oczytaną monarchinię.
Ostatnia część książki to czas, kiedy umiera Henryk I . Anna zostaje wdową i przez sześć lat regentką rządzącą w imieniu swojego syna Filipa I .
Zakochuje się w niej hrabia Raul II z Peronne zresztą po czasie z wzajemnością. Para bierze ślub w atmosferze skandalu .
Żeby hrabia mógł poślubić Annę oddalił prawowitą małżonkę Eleonorę, oskarżając ja o cudzołóstwo.
Ta interweniowała u papieża , który w odpowiedzi ekskomunikował Raula i Annę.
Książka jest napisana trochę archaicznym językiem co jednak nie przeszkadzało mi zupełnie w poznaniu tych mało znanych faktów z epoki średniowiecza.
Przyznaję ,że autor mógł bardziej wgłębić się w szczegóły średniowiecza ,żeby czytelnik poczuł klimat epoki.
Ja jednak mam sentyment do tej książki i do ruskiej księżniczki , którą przeznaczenie rzuciło tysiące mil od domu , w zupełnie obcy świat i uczyniło monarchinią nieznanego ludu!