Od niemal dwóch dekad Scott Jurek jest najważniejszą postacią i gwiazdą biegów ultramaratońskich. To niezwykle trudna, ale wciąż zyskująca na znaczeniu dyscyplina sportu. W 1999 roku będąc właściwie nikomu nieznanym biegaczem, Scott Jurek niespodziewanie wysunął się na prowadzenie w Western States Endurance Run – słynnym stumilowym (a więc ponad stusześćdziesięciokilometrowym!) wyścigu szlakiem z czasów gorączki złota przez kalifornijskie góry Sierra Nevada. Jurek wygrał go siedem razy z rzędu, ustanawiając również nowy rekord tej trasy. Dwukrotnie zwyciężył w Badwater Ultramarathon, a więc w biegu na ponad dwieście siedemnaście kilometrów przez Dolinę Śmierci. Ustanowił rekord Stanów Zjednoczonych w dwudziestoczterogodzinnym wyścigu, przebiegając w tym czasie dwieście sześćdziesiąt sześć i sześć dziesiątych kilometra, czyli sześć i pół maratonu! Znalazł się w grupie najlepszych biegaczy, którzy w Meksyku wzięli udział w wyścigu z udziałem Indian Tarahumara, znanym z bestsellerowej książki Urodzeni biegacze. Te osiągnięcia należą do absolutnie wyjątkowych, a niezwykłości dodaje im fakt, że Jurek dokonał ich, jedząc wyłącznie produkty pochodzenia roślinnego.
Lektura dla biegacza. Wciągająca. Zainspirowała mnie do powrotu na biegowe szlaki. Bo bieganie to wszystko i nic. Taki przerywnik, drobiazg.
Do wydawcy - dużo jest błędów liczbowych. A to nie ta data, a to nie ta długość trasy. Wygląda to niechlujnie. Co oczywiście nie jest winą autora, i nie ma nic wspólnego z bieganiem.
Przesłuchałam audiobooka i jak lubię różne książki o bieganiu, tak ta mnie momentami nużyła. Doceniam niektóre przemyślenia autora w trakcie morderczych biegów, były motywujące i warte zapamietania, żeby przypomnieć je sobie w trakcie własnych biegów i treningów, ale trochę zniechęciło do czytania i znużyło opisywanie kolejnych podobnych do siebie zawodów..