Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Doprawdy nie wiem czemu miałam względem tej książki tak duże oczekiwania? Może to sprawka okładki, która zabawnym rysunkiem przyciągnęła moje oko? Może kilka przeczytanych przypadkowo zdań? Spodziewałam się świetnej, uroczej lektury, lecz niestety, żart był wymuszony, a dialogi dzieci sztuczne. Niewiele miały z prawdopodobieństwem wspólnego pisane za karę wypracowania, tak szczere, że aż proszące się o kolejne kłopoty dla młodych autorów. Owszem, były zabawne, lecz czasami trąciły pretensjonalnością. Zdecydowanie trudniejsze w odbiorze były dialogi rodzeństwa. Były miejsca, że bardziej przypominały kiepski, amatorski teatr niż prawdziwą rozmowę. Miałam wrażenie, że są na pokaz, jakby ktoś im się przysłuchiwał, takie były porządnickie. Nawet kłócili się sztucznie. Przeczytane, lecz nie ośmielę się zachęcać.