Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rudolfowi Nuriejewowi udało się dokonać czegoś, co uważałam jeszcze jakiś czas temu za niemożliwe - zainteresował mnie baletem. Fragmenty jego występów z Le Corsaire stały się moimi ulubionymi od pierwszego obejrzenia (i żaden inny tancerz odgrywający tę rolę tego nie dokonał). Oczywiście nie znam się na balecie i niestety dobrze mi z tą ignorancją, bo wolę skupiać się na emocjach, niż na wytykaniu błędów technicznych. Potem przyszedł czas na film o Nuriejewie - "Dance to freedom", który przybliżył w pewnym stopniu życiorys tancerza i naturalną koleją rzeczy było przeczytanie biografii. Niestety żałuję, że sięgnęłam po tę konkretną, ale solennie przyrzekam, że do końca roku poprawię swój błąd i przeczytam coś anglojęzycznego. Nie bardzo umiem znaleźć zalety tej książki poza oczywistym faktem braku bariery językowej. Biografia ta ma zaledwie 160 stron, a jeśli odejmie się zdjęcia to zostaje niewiele ponad 120. Oczywiście nie objętość świadczy o tym, czy książka jest dobra, ale w przypadku tak barwnej postaci odczuwa się niedosyt (dla porównania anglojęzyczna, którą kupiłam ma prawie 850 stron). Nie znajdziemy tutaj podziału na rozdziały; wszystko napisane jest ciągiem i to nie zawsze w porządku chronologicznym. To może chociaż styl autora? Chciałabym, ale nagromadzenie dużej ilości bardzo krótkich zdań, do których nie jestem przyzwyczajona bardzo mnie męczyło. Nie wiem czy to kwestia stylu, czy też tej jednej pozycji, ale pozwólcie, że umrę w niewiedzy i nie sięgnę po nic innego pióra tego autora. Do końca dobrnęłam tylko dlatego, że książka jest krótka. Nie myślałam, że może to być okoliczność łagodząca, a jednak! Poznęcałam się trochę pisząc swoją opinię, ale czuję się lepiej:)