Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fabuła jest rozpisana w tak dziwny i chaotyczny sposób, że nie ma ani początku ani końca. Zdarza mi się to co jakiś czas obserwować w komiksach - taki brak wyczucia objętości do ilości. Miałam wrażenie, że zaczynam czytać kolejny tom tasiemca. Pojawia się zbyt wiele potworów słowiańskich i zbyt szybko znikają, żeby zrozumieć działanie świata i wkręcić się w historię. Jest zbyt wiele wątków na raz jak na jedyne 150 stron. Niemniej sama kreacja potworów jest ciekawa, za szczególnie udany uważam wątek podróży sennych i wilkołaka. Być może cała historia powinna skupić się właśnie na tym. Humor i niektóre dialogi żenujące jak dla mnie. Kreska nie przypadła mi do gustu. Widać w niej braki w doświadczeniu, momentami problemy chociażby z anatomią. Przeżyłam mały dysonans poznawczy w porównaniu okładką. Na plus zaskoczyło mnie miejsce akcji jako mieszkankę Trójmiasta :p