Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka z pewnością bardzo szczegółowa, zachęca do dalszego zgłębienia tematu i chociażby z tego względu zasługuje na pozytywną ocenę. Niestety wystarczy powierzchowny research i zaczyna się dostrzegać wiele nieścisłości albo przemilczeń, które pozwoliły autorowi na podbudowę własnych konkluzji co do zdarzeń z 1999 r. Trudno jest mi ją tak naprawdę ocenić - z jednej strony ogromny plus za skrzętne przedstawienie chronologii i faktów oraz uwagę poświęconą ofiarom i ich rodzinom. Z drugiej strony autor stara się wmówić mi, że jego spostrzeżenia są jedyne, słuszne i zasadne, zdaje się odpowiadać jednoznacznie na wszelkie pytania, nie pozostawia pola do dyskusji i alternatyw. Osoby blisko związane ze środowiskiem Columbine przedstawiają pewne kwestie zgoła inaczej, poddając pod wątpliwość wersję prezentowaną przez Dave'a Cullena. Mowa tu chociażby o prześladowaniach uczniów w szkole (którym całkowicie tutaj zaprzeczono),rzekomej popularności Erica Harrisa, czy też o stosunku Dylana Klebolda do planowanej masakry i jego insynuowanego w książce ślepego posłuszeństwa. Nie do końca podobają mi się zabiegi autora, który za wszelką cenę próbował wejść zamachowcom do głowy i opowiedzieć nam w szczegółach o czym myśleli. Wydaje się, że pewne wnioski są po prostu za daleko idące albo dopowiedziane tak, aby pasowały do całości. Niemniej jednak - książka daje nam sporo konkretnych informacji i jest warta polecenia z zastrzeżeniem, że po lekturze warto uzupełnić ją o dodatkowe materiały, aby zyskać możliwie obiektywny obraz historii.