Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę tę wypożyczyłam ostatnio w bibliotece na zasadzie "pierwsza z brzegu". I muszę przyznać, że jakoś specjalnie dobry wybór to to nie był. Choć nie był też najgorszy. Ot, taka sobie przeciętna historia mieszcząca się "w dolnej granicy stanów średnich". Głównej bohaterki jakoś nie polubiłam - tak jak zdecydowanej większości postaci. Jacyś tacy antypatyczni. Poza tym, niektóre słowa Evie przywodziły mi na myśl te, wypowiadane przez Anastasię z "50 twarzy Greya", przez co momentami miałam wrażenie, że czytam właśnie Szarego, choć w zdecydowanie łagodniejszej formie...