Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękne obrazy, szczególnie upodobałam sobie twarze i kwadratowe, kanciaste kształty postaci della Francesci, surowy wygląd nawet u osób, które pozornie przejawiają szczęście. Być może to była jego kreska, jego maniera, ale ja czuję, że za tym kryje się pewnego rodzaju ironia. "Odwiedziny Królowej Saby u Króla Salomona", wystarczy przyjrzeć się tym pięknym paniom z orszaku królowej z bliska, one wyglądają, jakby totalnie miały już dość, trochę jak celebryci na ściankach albo znudzone uczestniczki castingów? Lubię to zdziwienie na męskich twarzach, charakterystyczną dla bohaterów malarza nieporadność, w "Bitwie Herakliusza z Chosroesem" ranny wojownik wygląda wręcz komicznie, te wszystkie twarze są niemalże jak wklejone. Bardzo mi się to podoba.