Z wykształcenia etnolog. Wyróżniona przez Fundację Kultury Gugara jest owocem jego podróży na północ Kraju Krasnojarskiego. Autor jest także współtwórcą filmu pod tym samym tytułem o rozpadzie społeczności ewenkijskich pasterzy reniferów. Dokument uhonorowano między innymi nagrodą Złotego Lajkonika na
48. Krakowskim Festiwalu Filmowym oraz nagrodą za najlepszy debiut reżyserski na festiwalu filmowym Era Nowe Horyzonty. Swoje teksty drukuje w "Lampie", "Studium" i "Autoportrecie". W styczniu 2012 w "Twórczości" opublikował Szkło, tekst opowiadający o niezwykłym spotkaniu z kabulskimi rzemieślnikami.http://
Pierwszy zawód z Czarnego. Chyba rozumiem jaki był zamysł książki, pokazać nie(zwykłą) codzienność mieszkańców, ale zabrakło warsztatu, bo książka jest zwyczajnie o niczym. Pan Andrzej nie potrafił przekazać ani atmosfery miejsca ani charakteru mieszkających tam ludzi a wstawiane miejscami poetyckie wręcz akapity gryzą się z resztą książki. A szkoda, bo wierzę, że to społeczność na dobry reportaż.
Reportaż napisany w notatniku. Bez niepotrzebnych słów i znać że tekst był skracany i przerabiany. Ktoś potraktował mnie- czytelnika poważnie.
Reportaż z pogranicza. Bo koniec świata (no daleko ale jeszcze w sensie katastrofy). Bo pomiędzy jurtą a wsią- granice biegną jedna za drugą i dają światy z dwóch biegunów. I jeszcze ten szamańsko cywilny obszar. Z każdym krokiem w lesie szumi nieprzekraczalność.