Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel14
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik243
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Krzysztof Kwaśniewski
10
6,2/10
Kwaśniewski Krzysztof prof. dr hab. O: socjolog, etnolog, nauczyciel akademicki, profesor zwyczajny, senior w Instytucie Socjologii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu; B: Gniezno, 23.07.1927; P: Kazimierz i Maria (z d. Ostrowska); MS: Zofia Staszczak (zm. 2011),etnolog, prof. nadzw. UAM w Poznaniu; GrA: rodzina po kądzieli Ostrowskich, o korzeniach wielkopolskich i lwowskich; m.in. prof. Tadeusz Ostrowski, lekarz, taternik, rozstrzelany przez hitlerowców; Witold Ostrowski, Prezydent Krakowa, założyciel Towarzystwa Szkoły Ludowej; E: 1945 - matura, LO w Bochni; 1949 - Szkoła Nauk Politycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie; 1950 - dyplom mgra na Wydziale Prawa, UJ w Krakowie; 1952 - dyplom mgra socjologii na Wydziale Humanistycznym UJ w Krakowie; 1960 - doktorat, Uniwersytet Wrocławski; 1967 - habilitacja, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu; 1973 - tytuł profesora nadzwyczajnego, UAM w Poznaniu; 1982 - tytuł profesora zwyczajnego, UAM w Poznaniu; Ca: 1950 - 1953 nauczyciel, Liceum Handlowe w Bochni; 1954 - 1964 starszy asystent, adiunkt, Instytut Historii Kultury Materialnej PAN w Krakowie i Wrocławiu; 1964 - 1973 adiunkt i docent w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu; 1973 - 1997 profesor nadzwyczajny i profesor zwyczajny, Instytut Socjologii, UAM w Poznaniu; do 1997 kierownik Zakładu Socjologii Kultury; 1973 - 1981 wicedyrektor Instytutu Socjologii; naukowo zajmował się głównie problematyką socjologii kultury i socjologii narodu; promotor 5 ukończonych doktoratów, recenzent kilku habilitacji; 1973 - 1981 profesor w Zakładzie Badań nad Polonią Zagraniczną PAN; dwukrotnie stypendysta Rządu Francuskiego i visiting professor Uniwersytetu w Liège w Belgii; WaCW: współzałożyciel i współredaktor (z Jerzym Wisłockim) 1992-1997 półrocznika „Sprawy Narodowościowe –seria nowa”, autor i współautor ponad 200 publikacji naukowych, licznych publikacji z dziedziny publicystyki naukowej; autor 12 książek, m.in. "Zderzenie kultur", „Adaptacja i integracja kulturowa ludności Śląska po II wojnie światowej”, „Społeczne rodowody bohaterów", "Smutek anegdot", "Legendy poznańskie", "Legendy wrocławskie i dolnośląskie", " Aw: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Rodła, Medal KEN, Medal Uniwersytetu w Liège. Me: Polskie Towarzystwo Socjologiczne, Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Stowarzyszenie "Instytut Śląski", Stowarzyszenie "Instytut Zachodni"; Ach: liczne publikacje i dorobek naukowy; LS: francuski, angielski, niemiecki, rosyjski; H: rozmaitość kultur narodowych. „Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej” Warszawa 2017, III. wydanie – Encyklopedia Britishpedia w Polsce.
6,2/10średnia ocena książek autora
91 przeczytało książki autora
220 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Legendy i podania wrocławskie i dolnośląskie
Krzysztof Kwaśniewski
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
2010
Paleniska i piece w polskim budownictwie ludowym. Studium na podstawie materiałów etnograficznych z drugiej połowy XIX oraz XX wieku
Krzysztof Kwaśniewski
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1963
Najnowsze opinie o książkach autora
Poznańskie legendy i nie tylko Krzysztof Kwaśniewski
7,3
Biorąc do ręki dość duże tomiszcze, czytelnik ma nadzieję na bardzo rozbudowane wątki i liczne podania... Niestety w tym przypadku dość mocno się zawiedzie...
Wstęp książki jest mocno rozrośnięty i skupiony na określeniu metodyki opracowania. Byłoby to nawet ciekawe, gdyby nie zawiły język i styl, który skutecznie blokuje czytelnika-amatora...
Następnie autor przechodzi do przedstawienia kolejnych legend. Wartość stanowi bardzo jasno określona kolejność przytaczania poszczególnych podań. Minusem jest natomiast brak wyraźnego rozróżnienia podania i komentarza do niego - moim zdaniem zmiana druku na mniejszy nie jest aż tak czytelna i można zgubić się, czy autor najpierw komentuje, czy też przytacza czyjąś legendę.
W zakończeniu widoczny brak jest wyraźnej puenty. Niby znajduje się tam kilka zdań podsumowania, niby teksty zostają zwieńczone klamrą, ale brakuje w tym konkretów.
Podsumowując: książka warta przeczytania dla legend, natomiast część "komentatorska" wymagałaby sporego dopracowania.
Legendy wrocławskie i dolnośląskie Krzysztof Kwaśniewski
7,3
Niektóre legendy znałem bardzo dobrze, potrafią zmrozić krew żyłach. W dzisiejszych czasach duchy, wodniki, królewny, króle, rycerze można spotkać raczej już w książkach dla dzieci. Stare wierzenia ludowe fajnie się czyta. Coś dla odmiany można przeczytać czego ludzie bali się. Zdziwiłem się że o Wrocławiu jest tyle legend.