Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że zdarzyło mi się parę razy parsknąć śmiechem podczas czytania różnych irracjonalnych wymysłów z czasów PRL. Jako człowiek urodzony i wychowany w czasach kapitalistycznej Polski, czytanie tej książki to swoisty szok kulturowy. Trzeba jednak przyznać, że Monika Milewska napisała książkę potrzebną, przystępną dla odbiorcy i zdaje mi się, rzetelną. Znaleźć w niej można opisy podstaw powojennej gospodarki po dania czy przyprawy, które lądowały na polskim, kuchennym stole wraz z pierwszymi wyjazdami na wakacje. Wiele miejsca poświęcono także żywieniu zbiorowemu, czyli słynnym stołówkom zakładowym. A i Kościół Katolicki też dostał swoje miejsce na stronach książki, za akcje dystrybuowania darów zza zachodniej granicy. Nachalna, komunistyczna propaganda towarzyszy nam przez całą "Ślepa kuchnię" tworząc swoisty klimat. Autorka opisała życie codzienne Polaków wyczerpująco i dokładnie. Jednak zabrakło mi jednego rozdziału o "kulturze picia" w tamtych czasach. Przyznam, że dzięki tej książki zmienił się mój punkt widzenia. Właściwie Polska w czasach komunizmu była jeszcze bardziej nieudolna niż sądziłam dotychczas. Mimo, że wszystko staraliśmy się kopiować od ZSRR lub państw zachodnich jota w jotę, to i tak nam się nie udawało. Nie wiem, czy to przez zgnuśniałych rządzących czy po prostu mieliśmy taką mentalność - niepokojące objawy Polski Ludowej zostały w naszych umysłach do dziś.