Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik243
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Marietta Czudakowa
3
6,9/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,9/10średnia ocena książek autora
175 przeczytało książki autora
152 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Kroki w nieznane. Almanach fantastyczno-naukowy 2 Stanisław Lem
7,4
Druga edycja Kroków w Nieznane (rok 1971) wedle ówczesnej konwencji miała jako temat wiodący podróz w czasie. Wydawcy uraczyli czytelnika seria opowiadań dotyczących szereg koncepcji podrózy w czasie oraz zwiazanych z tym paradoksow. W tym względzie najciekawszą koncepcje zaprezentował tu Alfred Bester w opowiadaniu „Ludzie, którzy zamordowali Mahometa”. Pomiędzy nimi dwa opowiadania polskim mistrzów Lema i Ziedla. Niestety żadne z nich nie wybiło sie poza przecietność. Pozostałe to dzieą pisarzy amerykańskich i rosyjskich (bądź radzieckich, wedłóg ówczesnej nomenklatury). Ponad przecietność wybijają sie dwa – najdluzsze w zbiorze „Petla czasu” Gleba Anfiłowa i najkrótsze „Gabinet luster” Frederica Brown. Pierwsze napisane z rozmachem i w sensacyjnym tempie (dodatkową atrakcją są „soscjalistyczne” smaczki). Gabinet luster poza intrygujacym pomyslem i niecodzienną narracją, daje nam otwarte zakończenie.
Aby należycie ocenić wartośc tomu, należało by sie się przenieść w czasie do roku 1971 i obejżeć ten zbiór oczami ówczesnego czytelnika.
Michaił Bułhakow. Życie nieoczywiste. Marietta Czudakowa
6,5
Marietta Czudakowa napisała rzetelną biografię Michaiła Bułhakowa, wymagającą wiele pracy i żmudnych lektur oraz mnóstwa rozmów z bliskimi Bułhakowa. Zdążyła porozmawiać z niektórymi przyjaciółmi, żonami czy znajomymi. Czytała pamiętniki, listy, notatki, felietony i inne utwory autora "Mistrza i Małgorzaty". Znajdowała ich powiązania z rzeczywistością. Wiemy z kronikarską dokładnością, co robił, gdzie był i co pisał M. Bułhakow nieomal dzień po dniu.
Biografię uzupełniają ciekawe komentarze i indeks osób. Wszystkie cytaty zaopatrzone są w stosowne przypisy, ale mimo tej rzetelności i wielu nowych dla mnie informacji, więcej - mam wrażenie - dowiedziałam się o genialności pisarza z jego powieści niż przepełnionej faktami biografii literaturoznawczyni. Tytuł biografii "Życie nieoczywiste" podkreśla beznadziejność wysiłków Bułhakowa, usiłującego tworzyć i żyć w czasie, gdy wybitność, umiejętności, wiedza i prawda były balastem. Autorka analizuje nieprzeciętność Bułhakowa, żyjącego w koszmarnych czasach, kiedy nie było nic pewnego, gdy urzędnicy mieli więcej do powiedzenia na temat dzieł niż ich twórcy, kiedy pisarz nie mógł ani tworzyć swobodnie, ani wyjechać z kraju, ani żyć w zgodzie z sobą; mówi o nieustannej degradacji jego wysiłków twórczych i sile pomieszanej z fatalizmem, z jakimi stawiał czoła nieustannym przeszkodom w swoim twórczym życiu.