Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A mi się podobało. Chopak nie sili się na wysokie pisarstwo, on po prostu pisze bloga. Jak mam uczulenie na wszelką amerykańszczyznę, tak to czytalo mi się dobrze. Dzięki typowemu "hamerykańskiemu" podejściu do wszystkiego - od swojej przeszłości, przez dorosłe życie, na służbie kończąc, wydawało mi się to wszystko prawdziwe. Przedmówczyni zarzuciła Hartleyowi "akcję bez akcji". Mi się wydaje, że tam jest dokładnie tyle akcji, co w typowym pamiętniku. Facet nie udawał przynajmniej, że chce napisać scenariusz do kolejnego propagandowego filmu o amerykańskich chłopcach. Przeplatanie jest w moim guście - on skacze po tematach - dziś pisze o jakiejś lasce, następnego dnia o napełnianiu magazynków i zasadzie zgodnie z którą przy tym postępuje, później znowu skacze do swoich odczuć na temat skomplikowanych stosunków miedzy ludzmi w wojsku itd. Nie wszystkie jego zapatrywania mi się podobają, z wieloma się nie zgadzam, ale jakoś mnie nie oburza. Dla mnie jest autentyczny. Pamiętnik fajnie myślącego, ale jednak przeciętnego, gościa z karabinem. Nic ponad to. Chociaż... tyle jest mowy o tym, jak go zdegradowali i jak to ujawniał tajemnice służbowe. Z bloga już jakiś czas temu zniknęły wszystkie zdjęcia. A ja tam żadnych tajemnic nie widzę. Nic, czego by opinia publiczna nie znała. Myślę, że żadna armia, a tym bardziej amerykańska, nie pozwoliłaby sobie na ujawnienie czegokolwiek w imie wolności słowa. Więcej tu o aspektach homoseksualnych, usiłowaniu znalezienia jakiejś babki do "przelecenia", onanizowaniu się i "mydlenia oczu" bzdurami mniejszymi i większymi, niż o faktycznej wojaczce sensu stricte. To są te niewygodne tajemnice? Im dłużej się temu przyglądam, tym bardziej widzę w tym "chłyt marketingowy". Ostatnio wróciła z Iraku ostatnia grupa amerykanów. W "Polityce" był o tym ostatnio sążnisty artykuł, zaczynający się sceną oczekiwania rodziców na lotnisku na powracającego syna. Jedne z jego pierwszych słów brzmiały: "..robiliśmy tam rzeczy, o których nie mówi się nawet matce i ojcu." I co do tego nie mam najmniejszych wątpliwości.... [Ale w tym pamiętniku tych rzeczy nie znajdziecie...]