Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel22
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Ludwik Sempoliński
2
6,0/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, sztuka
Urodzony: 18.08.1899Zmarły: 17.04.1981
Ludwik Sempoliński (ur. jako Bohdan Kierski) - polski aktor teatralno-filmowy i artysta kabaretowy.
Rodowity warszawiak. Studiował w warszawskiej Wyższej Szkole Handlowej. Debiutował na scenie w wieku 19 lat. W okresie międzywojennym wystąpił w 14 filmach, stając się rozpoznawalnym aktorem drugoplanowym. Najbardziej znanymi produkcjami w jakich zagrał były: "Manewry miłosne" (1935, reż. J. Nowina-Przybylski i K. Tom),"Paweł i Gaweł" (1938, reż. Mieczysław Krawicz) oraz "Ja tu rządzę" (1939, reż. Mieczysław Krawicz). W czasie II wojny światowej musiał się ukrywać, Niemcy poszukiwali go za parodiowanie Adolfa Hitlera w piosence "Ten wąsik". Po wojnie wykładał w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1969 roku otrzymał Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy. Napisał dwie książki: "Wielcy artyści małych scen" (pierwsze wydanie: Czytelni, 1968) oraz "Druga połowa życia" (Czytelnik, 1985). Żona: Janina Balukiewicz.http://
Rodowity warszawiak. Studiował w warszawskiej Wyższej Szkole Handlowej. Debiutował na scenie w wieku 19 lat. W okresie międzywojennym wystąpił w 14 filmach, stając się rozpoznawalnym aktorem drugoplanowym. Najbardziej znanymi produkcjami w jakich zagrał były: "Manewry miłosne" (1935, reż. J. Nowina-Przybylski i K. Tom),"Paweł i Gaweł" (1938, reż. Mieczysław Krawicz) oraz "Ja tu rządzę" (1939, reż. Mieczysław Krawicz). W czasie II wojny światowej musiał się ukrywać, Niemcy poszukiwali go za parodiowanie Adolfa Hitlera w piosence "Ten wąsik". Po wojnie wykładał w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1969 roku otrzymał Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy. Napisał dwie książki: "Wielcy artyści małych scen" (pierwsze wydanie: Czytelni, 1968) oraz "Druga połowa życia" (Czytelnik, 1985). Żona: Janina Balukiewicz.http://
6,0/10średnia ocena książek autora
22 przeczytało książki autora
40 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Wielcy artyści małych scen Ludwik Sempoliński
6,3
Bardzo ciekawy i obszerny przekrój przez miedzywojenne dzieje kabaretu i operetki. Sempoliński zręcznie i z humorem opisuje wydarzenia, występy i szeregi aktorów oraz reżyserów. Pomimo, iż nie oglądało się tamtych pokazów, ma się poczucie, jakby widziało się je w momencie czytania. Całość ubarwiona pięknymi fotografiami z występów.
Wielcy artyści małych scen Ludwik Sempoliński
6,3
Mistrz Sempoliński przedstawia swoje wspomnienia przez pryzmat funkcjonowania teatrów tzw. podkasanej muzy w latach 1909-1939. Tekst, można by napisać, jest ciastem z rodzynkami i choć to rodzynki pierwszorzędnej jakości nie należy się spodziewać pięciuset stron opowieści o gwiazdach przedwojennych i międzywojennych. Większość wygląda mniej więcej (choć w dużym skrócie)tak: w teatrze tym a tym, dnia tego a tego odbyła się premiera operetki, rewii, programu kabaretowego pt. "Takim a takim", wystąpili aktorzy tacy a tacy, ten odniósł sukces, a ten stanowił tylko tło. Całość jednak, pisana językiem lekkim łatwym i przyjemnym(o żeby współcześni celebryci tak potrafili),daje pewien obraz funkcjonowania teatrów a ciekawostki z życia gwiazd, które nie umknęły pamięci autora, czasami bawią czasami smucą. Dodatkową atrakcją jest spora ilość fotografii.