Amerykański pisarz i wydawca literatury science fiction. W latach 1984-2004 był redaktorem naczelnym pisma Asimov's Science Fiction, jest także twórcą wielu nagrodzonych antologii. Spośród wielu wydanych przez niego antologii, większa część ukazał się w trzech cyklach: Magic Tales Anthology Series (36 antologii w latach 1982-2007, wraz z Jackiem Dannem); Isaac Asimov's Series (23 antologie w latach 1989-2001, większość wraz z Sheilą Williams); Year's Best Science Fiction Series (25 antologii w latach 1984-2008). Na polu edytorstwa zdobył piętnastokrotnie nagrodę Hugo (w latach 1988-2004) oraz szesnastokrotnie nagrodę Locusa (w latach 1989-2004) w kategorii "Najlepszy wydawca". Wydawane przez niego antologie również siedemnastokrotnie zdobyły nagrodę Locusa, w latach 1987-2008. Jak pisarz, Dozois zasłynął przede wszystkim krótkimi formami. Dwukrotnie zdobył nagrodę Nebula, za utwory: The Peacemaker (1983) i Morning Child (1984),był także pięciokrotnie nominowany do Hugo. Wydał trzy powieści, z czego dwie ze współautorami (Nightmare Blue w 1977 z George Alecem Effingerem i Hunter's Run w 2008 z George R.R. Martinem i Danielem Abrahamem; samodzielnie - Strangers w 1978). Mieszka z Filadelfii.
Większość opowiadań kojarzę, mimo iż wydaje mi się że nie czytałam tej pozycji. Jestem pewna, że nie czytałam wcześniej żadnego zbioru opowiadań, zawierającego opowiadanie Neila Gaimana, będące częścią "Księgi cmentarnej". Opowiadanie Orsona Scota Carda też wydaje mi się częścią większej powieści.
Zawartość zbioru:
· Neil Gaiman: „Nagrobek czarownicy”
· Garth Nix: „Ostrokrzew i żelazo”
· Mary Rosenblum: „Barwna wizja”
· Kage Baker: „Nieskazitelny rubin”
· Eoin Colfer: „Ptasia opowieść”
· Jane Yolen: „Prześlizgując się bokiem przez wieczność”
· Tad Williams: „Ręce obcego”
· Patricia McKillip: „Dzień nadania imienia”
· Elizabeth Hand: „Żona Zima”
· Andy Duncan: „Diorama...”
· Peter Beagle: „Taniec w Barrens”
· Nancy Kress: „Kamienny człowiek”
· Jeffrey Ford: „Zaklęcie Mantykory”
· Tanith Lee: „Zinder”
· Terry Bisson: „Billy i czarodziej”
· Terry Dowling: „Magycy”
· Gene Wolfe: „Magiczne zwierzę”
· Orson Scott Card: „Ojciec kamienia”
Przeczytałem tylko "Też mi desperado" i jest to opinia dotycząca tego opowiadania, a nie całej książki. Dlaczego? To proste - Abercrombie zasiadł na szczycie mojego panteonu ulubionych autorów ;P
A teraz trochę o opowiadaniu. Historia jest bardzo ciekawa, krwawa, zaskakująca mimo małej liczby stron. Głowna protagonistka, choć nie udaje nam się jej poznać zbyt dobrze (fabuła gna na złamanie karku zważywszy na ilość stron),to raczej zapamiętamy ją na nieco dłużej.
Nie jest to poziom "Czasy są ciężkie dla wszystkich", a już na pewno "Ostrza", ale mocne 9/10 gwarantowane. Szkoda, że patrząc na resztę ocen chyba nie ma po co sięgać po resztę opowiadań ze zbioru ;D