Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwunastoletni T.S. Spivet jest genialnym kartografem. Rysuje wszelakiego rodzaju mapy otaczającego go świata. Gdy pewnego dnia otrzymuje telefon z prestiżowego Instytutu Smithsona z prośbą o pojawienie się i wygłoszenie przemówienia, postanawia wyruszyć w samotną podróż pociągiem z Montany do Waszyngtonu. "Świat według T.S. Spiveta" dostałam jako prezent urodzinowy. Nie ukrywam, że najpierw byłam trochę sceptycznie do tej książki nastawiona. Postanowiłam jednak ją przeczytać, by nie zrobić przykrości osobie, która mi ją kupiła. Na początku nie spodobała mi się za bardzo. Denerwowało mnie "lanie wody", ciągłe wtrącanie notatek na marginesach, które w większości nie odnosiły się nawet do tekstu. Ale gdy T.S. podróżował już pociągiem, wciągnęłam się i doceniłam piękno tej książki. T.S. z początku wydaje się być normalnym chłopcem, który jest lekko zbzikowany na punkcie kartografii. W miarę czytania dostrzegamy jak ciężko musi się czuć we własnej rodzinie - z matką wiecznie zajętą swoją pracą, ojcem nie okazującym synowi czułości, a na dodatek obarczony winą za śmierć swojego młodszego brata. T.S. uciekał od swoich zmartwień w rysowanie. Radził sobie dzięki ogromnemu dystansowi, pewnego rodzaju pogodzeniem się ze swoim losem i poczuciu humoru. "Świat według T.S. Spiveta" jest pisany przystępnym językiem, ale prostą książką nie jest. Porusza wiele ważnych spraw, takich jak miłość, tęsknota, osamotnienie, strach, determinacja. I nie jestem pewna, czy jest sklasyfikowanie tej powieści Reifa Larsena jako książki dla dzieci jest trafne. Również zważywszy na słownictwo, szczególnie pod koniec książki. Podsumowując, jest to fantastyczna opowieść z głębokim przesłaniem. Każdy z jej bohaterów jest całkiem inny i wyjątkowy, widać, że został dopracowany do ostatniego szczegółu. Całość dopełnia przepiękne wydanie tej książki. Polecam ją każdemu czytelnikowi, który szuka w literaturze czegoś więcej.