Pisarz rosyjski. Wcześnie osierocony, wychowywany przez babkę. Autor wielu dramatów i opowiadań. Wybitna postać rosyjskiego modernizmu (tzw. srebrnego wieku).
Mimo przedrewolucyjnej przyjaźni z Leninem rewolucję październikową przyjął z niechęcią, publikował antybolszewickie felietony, próbował ratować aresztowanych pisarzy. W 1920 roku jego druga żona, Maria Fiodorowna Andrejewa, aktorka, została komisarzem politycznym do spraw teatru i ministrem sztuki. Skonfliktowany z władzami i chory na gruźlicę na polecenie Lenina wyjechał 6 października 1921 r. na leczenie za granicę. W latach 1921-1924 mieszkał na emigracji w Niemczech, w Berlinie, Bad Saarow i Heringsdorfie (gdzie leczył gruźlicę),później do 1927 we Włoszech (Sorrento).
Tymczasem władze uznały pisarstwo Gorkiego za wzorzec do naśladowania (realizm socjalistyczny) i skutecznie zabiegały o jego powrót i poparcie. Po powrocie mianowany przewodniczącym Związku Pisarzy ZSRR, brał udział w licznych przedsięwzięciach kulturalnych i propagandowych (m.in. redagował osławiony zbiór esejów o budowie Kanału Białomorsko-Bałtyckiego). Obsypany przywilejami, na jego cześć nazywano milionowe miasta (Niżny Nowogród),samoloty i fabryki. Jego autorytet pomógł Stalinowi budować na Zachodzie propagandowy obraz ZSRR. Umarł w tajemniczych okolicznościach, a o jego otrucie oskarżono licznych podsądnych w procesach politycznych lat 30. Według najbardziej prawdopodobnej wersji otruty został przez agentów NKWD działających z polecenia Stalina. Śmierć Gorkiego wiązana jest często z wstępem do czystek stalinowskich.http://
Widzicie, jeśli do pożywienia dziecka dodawać po odrobinie miedzi, wstrzymuje się jego wzrost i dziecko będzie karłem, a jeśli zatruwa się c...
Widzicie, jeśli do pożywienia dziecka dodawać po odrobinie miedzi, wstrzymuje się jego wzrost i dziecko będzie karłem, a jeśli zatruwa się człowieka złotem, dusza jego staje się mała, martwa i szara jak gumowa piłeczka za pięć groszy.
„CHRYSTUSA BY NIE BYŁO, GDYBY NIE GINĘLI ZA NIEGO LUDZIE”
Gloryfikacja idei socjalistycznej z ogólnoludzkimi odniesieniami.
Ukazanie rozkładu społeczeństwa kapitalistycznego (w kontekście sytuacji życiowej robotników).
Niedługa powieść o wciągniętej w działalność rewolucyjną kobiecie z uwagi na zrozumienie dla aktywności własnego syna.
Ukazanie niedoli, patologii, alkoholizmu rodzinnego, nędzy, szarości, ciężkiej pracy robotników i braku perspektyw na życie w carskiej Rosji. Bunt przeciwko carskiemu uciskowi, na którego panaceum ma być szerzenie idei socjalistycznej.
Przy kolejnej lekturze paradoksalnie nasunęły mi się skojarzenia z „Rokiem 1984” Orwella. I tu i tam mamy działalność skierowaną przeciwko brutalnej opresji mechanizmu funkcjonowania państwa. Z jednej strony spiskowcy skupieni są w organizacji socjalistycznej, a z drugiej w tzw. Braterstwie. Oczywiście „Rok 1984” jest powieścią wybitniejszą, co nie zmienia faktu, że „Matka” posiada swoje oryginalne walory.
Maksym Gorki to bardzo ciekawy pisarz rosyjski. Jako fanka Tuwima ucieszyłam się, że mogę przeczytać jedno z wielu przekładów literatury rosyjskiej. Gorki też mi wpadł w oko opowieściami ze stepów, lasów, z czasów przekazów ustnych. Trafił w mój gust, chętnie się dowiem, gdzie znajdę więcej tekstu z opowiadań Izergil (w tej książce nie ma wszystkiego, co mnie smuci).